Σάββατο 7 Αυγούστου 2004

Σπήλαιο Καταφύγι Τραχήλας Ν. Μεσσηνίας



































Η Μάνη είναι ένας τόπος που δύσκολα μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο. Η άγρια όψη της, τα τραχιά τοπία , τα μνημεία , τα κάστρα αλλά και οι άνθρωποι της, είναι κάποιοι από τους πoλλούς λόγους που σε κερδίζουν όταν την επισκεφθείς έστω και μια φορά. Ειναι σχεδόν σίγουρο είναι ότι η πρώτη φορά δεν θα είναι και η τελευταία. Η Μάνη είναι ένας τόπος που θα σε “καλεί” ξανά και ξανά να την επισκεφθείς και να την ανακαλύψεις. Είναι ένας τόπος που έχει πολλές όμορφες εικόνες να σου δώσει, πολλά να σε διδάξει και πολλές συγκινήσεις να σου προσφέρει. Μην σε ξεγελά η άγρια και αφιλόξενη με την πρώτη ματιά, όψη της, με τους γυμνούς και τραχείς βράχους που την καλύπτουν στο μεγαλύτερο μέρος της. Η Μάνη είναι ένας τόπος με μεγάλη ιστορία, με μνήμες ανεξίτηλες στο χρόνο και με φυσικά μνημεία και τοπία που δεν βρεις πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Εδώ θα συναντήσεις τα πανέμορφα και πολλά σπήλαια της να σε σαγηνεύουν όταν βρεθείς μέσα τους. Ένα από αυτά τα όμορφα σπήλαια είναι και αυτό της Τραχήλας που είχα την τύχη να επισκεφθώ 2 φορές. Λίγο δύσκολα προσβάσιμο, αλλά αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που το επέλεξαν στο παρελθόν ως καταφύγιο και οχείρωσαν και την είσοδο του. Στο εσωτερικό του θα δείς μεγάλες καταστόλιστες αίθουσες με πελώριους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Το τοπίο έξω από την σπηλιά όμορφο και επιβλητικό με το γαλάζιο της θάλασσας απέναντι από την είσοδο να σε μαγνητίζει και να σε μεταφέρει σε άλλους χρόνους, σε άλλες εποχές, με μια γαλήνη και ηρεμία σπάνια, που μόνο σε τόπους σαν την Μάνη μπορείς πλέον να βρεις… Θάνος Ξανθόπουλος