Αρχικά συναντάμε μετα την είσοδο στο βάραθρο Ζάλισκα εναν οριζόντιο θάλαμο.
Διάκοσμος στον πρώτο θάλαμο του βαράθρου Ζάλισκα!
Στο βάθος του θαλάμου αυτού και λίγο χαμηλότερα ξεκινά η μεταλλική σκάλα και το κάθετο τμήμα του βαράθρου (30 μέτρα). Η σκάλα αποτελείται απο 4 τμήματα. Στο κάθετο κομμάτι η σκάλα ήταν ενωμένη με συνδέσμους, αλλά τώρα την συγκρατούν παλιά σχοινιά!
Η σκάλα ακολουθεί στα πρώτα μέτρα την φυσική κατηφορική κλίση του βαράθρου λίγο πριν το εντελώς κάθετο τμήμα του.
Λίγο πρίν την αρχή της φυσικής γαλαρίας που τα προηγούμενα χρόνια την έβρισκα πλημμυρισμένη!
Η γαλαρία στεγνή απο νερό μας επέτρεψε να την εξερευνήσουμε!
Ενα παλιό σχοινί που υπήρχε μας βοήθησε στην αρκετά επικλινή γαλαρία να κινηθούμε!
Μετά απο μια κατηφορική διαδρομή περίπου 60 μέτρων φτάσαμε στο σημείο που σύμφωνα με την χαρτογράφηση του 1962 υπήρχε μια μικρή λίμνη! Το βάθος σε αυτό το σημείο υπολογίστηκε στα -90 μέτρα απο την επιφάνεια!
Διακρίνεται καθαρά η συσσώρευση μεγάλης ποσότητας άμμου. Το σίγουρο είναι οτι η φυσική γαλαρία πρέπει να έχει αρκετά μεγάλο μήκος ακόμα όπως μαρτυρά η ολη μορφολογία της.
Στο σημείο αυτό πρέπει κάποιος να εισχωρήσει έρποντας καθότι το ύψος δεν ξεπερνά τα 30 με 40 εκατοστά.
Στο τέλος της κατηφορικής φυσικής γαλαρίας που σήμερα είναι κλειστή με άμμο!
Ενα απο αυτά που μας εντυπωσίασαν είναι τα τοιχώματα της φυσικής γαλαρίας (καταβόθρας). Φαίνεται στο ανάγλυφο τους η δύναμη του νερού με τον τον τρόπο που τα λάξευσε!
Ηδη τα προβλήμματα στην αναπνοή έχουν γίνει πολύ αισθητά κατα την διάρκεια της επιστροφή μας προς την μεταλλική σκάλα.
Ακόμα ενα χαρακτηριστικό σημείο όπου φαίνεται καθαρα η μορφολογία της φυσικής γαλαρίας και στα τοιχώματα της αποτυπωμένη παλαιότερη στάθμη του νερού.
Η δύναμη του νερού έχει λαξέυσει την γαλαρία - καταβόθρα και σε κάποια σημεία οι χρωματισμοί είναι πολύ όμορφοι!
Η στοά πλημμυρισμένη με νερό το έτος 2006 !
Ειχα πρωτοακούσει για το μυστηριώδες αυτό βάραθρο με την σκάλα πολλά χρόνια πρίν καταφέρω να το κατέβω.Θυμάμαι το 1999 κάποιοι μιλούσαν για ενα σπήλαιο κάτω στην περιοχή των Δελφών όπου οι Γερμανοί έλεγαν έκαναν μυστικές έρευνες κατα την διάρκεια της κατοχής, αναζητώντας το πραγματικό μαντείο των Δελφών και πιο συγκεκριμένα το "χάσμα" των Δελφών, εκεί δηλαδή όπου η Πυθία στεκόταν και εισπνέοντας τους ατμούς που αναδύονταν απο αυτό το χάσμα, έπεφτε σε μια κατάσταση "μέθης" η έκστασης και έδινε τον χρησμό.
Μιά άλλη εκδοχή ήταν ότι αναζητούσαν τον περίφημο "ομφαλό" των Δελφών.
Κατα άλλους αναζητούσαν μυστικές υπόγειες διαδρομές που υποτίθεται οδηγούσαν πολύ μακριά μέχρι και στην ... Κούφια η Κοίλη Γή...!
Πολύ όμορφα και συναρπαστικά ακούγονταν όλα αυτά και σε εμένα εκείνη την εποχή κι θυμάμαι πόσο ενθουσιασμένος ήμουν όταν αντίκρυσα για πρώτη φορά το έτος 2000 το βάραθρο με την σκάλα, που υποτίθεται έφτιαξαν οι Γερμανοί για να εξερευνήσουν τα "αδυτα" των Δελφών!
Το επισκέφθηκα άλλες δύο φορές το 2002 και το 2006 όμως και τις δύο αυτές φορές μετά την κάθετη μεταλλική σκάλα η φυσική γαλαρία ήταν πάντα γεμάτη με νερό εμποδίζοντάς μας να μπορέσουμε να δούμε τι κρύβονταν παραμέσα στο εντυπωσιακό κατα τα άλλα αυτό σπήλαιο!
Η αλήθεια τελικώς ήταν άλλη... και το μυστήριο - μυστικό, λύθηκε όταν εντελώς τυχαία σε αναζήτηση μου για σπηλαιολογικές αναφορές της περιοχής ανακάλυψα την περιγραφή της εξερεύνησης που είχε γίνει την δεκαετία του 60 απο μέλη του ΕΟΣ Αθηνών!
Η ιέρεια των Δελφών, πίνακας του Τζων Κόλιερ, 1891.
Η πραγματική λοιπόν ιστορία του βαράθρου Ζάλισκα έχει ως εξης:
Το Βάραθρο εξερεύνηθηκε για πρώτη φορά το 1962 απο την σπηλαιολογική ομάδα του Ε.Ο.Σ Αθηνών που μετά απο πρόσκληση των κατοίκων της περιοχής, το κατέβηκε με σκοπό να διαπιστώσει εαν υπήρχε η δυνατότητα άντλησης νερού.
(Στην αρχή του κάθετου τμήματος της σκάλας υπάρχει και η βάση στερέωσης της αντλίας).
Το βάθος του μετρήθηκε στα -90 μέτρα και εκείνη την εποχή στο τέλος του, στην χαρτογράφηση που έκαναν τα μέλη της ομάδας που το κατέβηκαν, σημειώνουν μια μικρή λίμνη.
Μετά απο τις δύο προηγούμενες επισκέψεις μου το 2002 και το 2006 και έχοντας πλέον και την αναφορά της εξερεύνησης του 1962 περίμενα την στιγμή που θα μπορούσα επιτέλους να φτάσω στο σημείο που η χαρτογράφηση έδειχνε την λίμνούλα στα -90 μέτρα.
Η στιγμή αυτή ήρθε το 2011 όταν εντελώς τυχαία επισκεφθήκαμε το βάραθρο Ζάλισκα για να δούμε σε τι κατάσταση βρισκόταν!
Στην επίσκεψη μας εκείνη μαζί με τους Παναγιώτη Γεωργίου (ΘΗΣΕΑΣ) την Σεβαστή Βαφειάδου (ΣΠ.Ο.Κ) την 17-12-2011 το βρήκαμε εντελώς στεγνό στο τέλος του κατακόρυφου κατεβάσματος, με την μεταλλική σκάλα και έτσι μπορέσαμε να προχωρήσουμε στην επικλινή φυσική στοά που τα προηγούμενα χρόνια την έβρικα πάντα πλημμυρισμένη απο νερό.
Στο τέλος της στοάς δεν υπήρχε η λίμνη (είχε ξεραθεί μάλλον κι αυτή) αλλά άμμος και ενα πολύ στενό πέρασμα.
Αρχίσαμε να αφαιρούμε άμμο αλλά μετά απο λίγο αρχίσαμε να έχουμε σοβαρό πρόβλημα αναπνοής!
Το οξυγόνο ήταν ελάχιστο (τουλάχιστον) εκείνη την ημέρα και δεν ξέρω αν επικρατούν άλλες συνθήκες αλλες εποχές η είναι μόνιμο φαινόμενο.
Το μήκος της φυσικής στοάς που είναι εντυπωσιακή, προσεγγίζει τα 50 μέτρα, το υψος σε κάποια σημεία ειναι μέχρι και 10 μέτρα και το πλάτος μέχρι και 3,5 μέτρα.
Η μεταλλική σκαλωσιά στήθηκε μετά την επίσκεψη της ομάδας του ΕΟΣ και είχε τοποθετηθεί αντλία για το νερό.
Στην επίσκεψη μου το 2006 που βρήκα ξανα πλημμυρισμένη την στοά, στο τέλος της σκάλας βρήκα μικρό αυτοκόλλητο (το οποίο έχω) πάνω στην σκάλα, με το όνομα του κατασκευαστή της (σωληνουργία απο την Θεσσαλονίκη).
Η γνώμη μου είναι πως το φαινόμενο με την ύπαρξη νερού είναι περιοδικό και μεταβάλλεται αναλόγως κάποιων συνθηκών που έχουν να κάνουν με τα υπόγεια νερά που τροφοδοτούν το βάραθρο (εχω μαρτυρία από φίλο που βρήκε κάποια στιγμή νερό μέχρι το ύψος της αρχής της σκάλας)!
Κάθε άλλη αναφορά περί κατασκευής της μεταλλικής σκαλωσιάς απο τους Γερμανούς κατα την διάρκεια της κατοχής, στον Β΄ Π.Π είναι αναληθής και ανακριβής!
Θάνος
Ξανθόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμα σας!