ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ 26/12/2009

Το Σάββατο 26/12/2009 επισκεφθήκαμε στο Όρος Ελικώνα το βάραθρο "Καρκανος των Περιστεριών".
Το βάραθρο αυτό εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από μέλη του ΕΟΣ ΑΘΗΝΩΝ τον Μάιο του 1952!
Τότε κατέβηκαν με ανεμόσκαλα σε κατακόρυφο βάθος 75 μέτρων!
Αν αναλογιστούμε τα μέσα που διέθεταν οι άνθρωποι αυτοί, ήταν για την εποχή εκείνη, ένας σπηλαιολογικός άθλος!
Το συνολικό βάθος του Κάρκανου των Περιστεριών κατεβαίνοντας κάποιος και την πολύ μεγάλη σάρα (που γλιστράει επικίνδυνα) αγγίζει τα 95 μέτρα.
Διάκοσμος δεν υπάρχει στην μεγάλη αίθουσα που υπάρχει κάτω, αλλά θα έλεγα πως είναι ένα βάραθρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξάσκηση και εκπαίδευση νέων σπηλαιολόγων.
Επίσης κάτι που είναι πολύ εντυπωσιακό είναι πως παράλληλα με το μεγάλο πηγάδι, υπάρχει ακόμα ένα, το οποίο φτάνει σχεδόν στο ύψος της εισόδου, αλλά είναι τυφλό!
Αν υπήρχε δηλαδή ένα άνοιγμα λίγο πιο ανατολικά στην επιφάνεια θα είχαμε ακόμα ένα κατέβασμα του ίδιου βάθους που θα οδηγούσε κι αυτό στην μεγάλη αίθουσα...
Στην εξόρμηση από την Ε.Σ.Ε (Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία) συμμετείχαν οι: Φάνης Ελληνας, Δημήτρης Βακιρτζής, Μανόλης Μοσχολιδάκης, Θανάσης Ξανθόπουλος Αλέξανδρος Τσεκούρας και Πέλλη Φιλιππάτου απο τον Ποσειδώνα ο Χρήστος Κιοσέογλου και η Έφη Ασλάνη  και ο Μάριος Βισβάρδης και η Ράνια Τελιούδη.

Κείμενο - Φωτο - Βιντεο
(Θανάσης Ξανθόπουλος)

Αρχαίο Μεταλλείο "Μητροπήσι" 25/12/2009

Την Παρασκευή 25/12/2009 μαζί με τον φίλο και μέλος της Ε.Σ.Ε Μανόλη Μοσχολιδάκη επισκεφθήκαμε το πολύ ενδιαφέρον αρχαίο Μεταλλείο ¨Μητροπήσι¨ (αρχ. ονομ. Αμφιτρόπη) στην Αττική.
Είναι ένα αρκετά μεγάλης έκτασης μεταλλείο που παρουσιάζει σε πολλά σημεία του, αξιόλογο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο!

ΒΑΡΑΘΡΟ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ 19/12/2009

Το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Δεκεμβρίου μέλη της ΕΣΕ πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στον πανέμορφο και αγαπημένο μας προορισμό, στον Παρνασσό.

Σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Πολύδροσο με τον καταπληκτικό και πλούσιο διάκοσμο του.

Έτσι λοιπόν μια όμορφη φιλική παρέα ξεκίνησε από το βράδυ της Παρασκευής με προορισμό τον Παρνασσό, φορτωμένη με τον εξοπλισμό της και πολύ διάθεση και όρεξη, τώρα που τελείωσαν και τα σεμινάρια Β΄ βαθμού, για να δει ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Στερεάς Ελλάδας.
Τα δελτία καιρού δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικά, αλλά η επιθυμία μας, ήταν μεγαλύτερη, από τον φόβο, μην μας τα χαλάσει ο καιρός…
Ο φίλος μας και μέλος της ΕΣΕ Παναγιώτης Γεωργίου μας φιλοξένησε για ακόμα μια φορά στο ζεστό και φιλόξενο, σπίτι του στον Παρνασσό και παρόλο που ήμασταν 9 άτομα και την επομένη ημέρα που ήρθε και η Βικτόρια σύνολο 10, βρέθηκε χώρος για όλους μας…
Ευτυχώς το πρωί του Σαββάτου δεν έδειχνε πως θα μας δημιουργούσε πρόβλημα ο καιρός και έτσι ξεκινήσαμε ίσως λίγο πιο αργά απ ότι θα έπρεπε για το βάραθρο…
Το ζητούμενο ήταν να προλάβουμε να μην βγούμε ενώ θα είχε νυχτώσει από το βάραθρο, μιας και το μονοπάτι κατά την επιστροφή θα ήταν αρκετά δυσδιάκριτο και δεν ξέραμε και τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν μέχρι εκείνη την ώρα…

Τελικά τα καταφέραμε και βγήκαμε νύχτα από το Πολύδροσο, η βροχή όμως που είχε πιάσει σταμάτησε γρήγορα και μας δόθηκε η ευκαιρία να κατεβούμε χωρίς πρόβλημα μέχρι τα αυτοκίνητα, με εξαίρεση βέβαια πως χάσαμε όπως ήταν φυσικό το μονοπάτι και ο φίλος μας ο Βασίλης Γιανούτσος, χάραξε την πορεία μας αυτοσχεδιάζοντας και χαράζοντας νέους δρόμους!!!

Όλα πήγαν καλά και θα έλεγα πως το διασκεδάσαμε με την μικρή αυτή περιπέτεια μας, φαντάζομαι όμως την απορία και την έκπληξη κάποιου από το χωριό Πολύδροσος, αν κοιτούσε προς το βουνό και έβλεπε 9 φακούς να κατεβαίνουν με ψιλοβρόχι βραδιάτικα μέσα από τα πουρνάρια και τα κατσάβραχα…
Σημασία έχει όμως πως όλα τα παιδιά, πέρασαν πολύ καλά, εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά του σπηλαίου και αυτό τους γέμισε με ενέργεια και επιθυμία για μελλοντικές εξορμήσεις, που ήδη προγραμματίζονται…
Την επόμενη ημέρα την Κυριακή ο καιρός δυστυχώς μας τα χάλασε η βροχή ήταν αρκετά έντονη και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια επίσκεψη στο Κωρύκειο Άντρο για μια περιήγηση σε ένα από τα πιο γνωστά λατρευτικά Ιερά σπήλαια της Αρχαίας Ελλάδας.
Στην εξόρμηση έλαβαν μέρος από την ΕΣΕ οι: Βασίλης Γιανούτσος, Παναγιώτης Γεωργίου, Βικτόρια Λιάτου, Άννα Μαστοράκη, Θανάσης Ξανθόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Θανάσης Σουλιώτης και Αλέξανδρος Τσεκούρας και από τον Ποσειδώνα οι φίλοι μας Άννα Ασλάνη και Χρήστος Κιοσέογλου.
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε και στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Σ.Ε:

http://www.ese.edu.gr/default.asp?V_DOC_ID=2721

ΦΡΕΑΡ "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" (-105μ) ΚΑΜΑΡΙΖΑ - ΛΑΥΡΙΟ 6/12/2009

Την Κυριακή 6/12/2009 τα μέλη της Ε.Σ.Ε: Ξανθόπουλος Θανάσης, Γιανούτσος Βασίλης και Μαστοράκη Αννα επισκεφθήκαμε την περιοχή Αγ. Κωνσταντίνου - Καμάριζα στο Λαύριο με σκοπό να πραγματοποιήσουμε κατάβαση σε ένα τεχνητό Μεταλλευτικό Φρέαρ που είχα εντοπίσει σε παλαιότερη επίσκεψή μου.
Συμβουλευόμενος τους χάρτες από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κονοφάγου "ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΛΑΥΡΙΟ" και κάνοντας σύγκριση με το στίγμα που πήρα ταυτοποίησα πως το συγκεκριμένο Φρέαρ είναι αυτό που στους χάρτες έχει την ονομασία "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" .
Οι εκτιμήσεις μας ήταν πως το βάθος του πλησίαζε τα 100 μέτρα! πράγμα που τελικά επαληθεύθηκε, πιο συγκεκριμένα υπολογίσαμε ότι το βάθος έφτανε τα -105 μέτρα.
Ο σκοπός μας ήταν να διαπιστώσουμε αν θα μπορούσαμε μέσω αυτού του Φρέατος να έχουμε πρόσβαση σε τυχόν στοές που θα ξεκινούσαν από τον πάτο του πηγαδιού.
Για την κατάβαση μας χρησιμοποιήσαμε ένα σχοινί των 100 μέτρων το οποίο δέσαμε πάνω στο αυτοκίνητο του Βασίλη μιας και δεν προσφερόταν άλλο κατάλληλο σημείο για να αρματώσουμε.
Να σημειωθεί ότι το Φρέαρ "Ριμπάρη 1" βρίσκεται στον μικρό λόφο βόρεια της Καμάριζας που έχει και την ονομασία Μικρό Ριμπάρη.
Στην κορυφή του ίδιου λόφου βρίσκεται και το μεγάλης παλαιοντολογικής σημασίας Σπήλαιο του Κίτσου.
Το "Ριμπάρη 1" βρίσκεται εντός ενός μικρού κτίσματος που σήμερα η οροφή του έχει καταρρεύσει και φαίνεται ξεκάθαρα από διάφορα μεταλλικά, σκουριασμένα σήμερα, στηρίγματα ότι κάποτε εκεί υπήρχε μηχανισμός - βαρούλκο που ανέβαζε φορτία, ένας ανελκυστήρας δηλαδή.
Η περιοχή σήμερα είναι δασώδης και ερημική και δεσπόζει του χωριού Αγ. Κωνσταντίνος.
Να σημειωθεί ότι μόλις 15 μέτρα χαμηλότερα από το Φρέαρ "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" βρίσκεται δεξαμενή νερού που μάλλον τροφοδοτεί το χωριό.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι γεώτρηση για την λήψη νερού, η απλά μια δεξαμενή αποθήκευσης, αλλά σύμφωνα με τα ευρήματα που ανακαλύψαμε μέσα στο Φρέαρ και που θα περιγράψω παρακάτω, κρίναμε πως πρέπει να ενημερωθεί η τοπική κοινωνία και οι αρχές.
Πιο συγκεκριμένα όταν ξεκίνησα την κατάβαση μου διαπίστωσα πως υπήρχαν στα τοιχώματα του πηγαδιού σκαλωμένες διάφορες συσκευασίες από φάρμακα!!!
Μπόρεσα και μάζεψα μερικές για να τις δούμε όταν θα ανέβαινα στην επιφάνεια νομίζοντας αρχικά πώς απλά κάποιος πέταξε μερικά φάρμακα που δεν του χρειάζονταν.
Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη καθώς όταν έφτασα στο τέλος του σχοινιού και διαπίστωσα πως μου έλειπαν μόνο 4 μέτρα για να φτάσω στον πάτο του πηγαδιού, είδα πως στο πηγάδι υπήρχαν μεγάλες μαύρες σακούλες σκουπιδιών που είχαν ανοίξει και μέσα τους περιείχαν χιλιάδες συσκευασίες από διάφορα φάρμακα - κυρίως χάπια!
Δεν πρόσθεσα το λίγο σχοινί που χρειαζόταν για να κατέβω τα υπόλοιπα 4 μέτρα απλά φωτογράφισα τα αναπάντεχα αλλά και επικίνδυνα ευρήματα και θεώρησα πιο ασφαλές να επιστρέψω στην επιφάνεια και να ενημερώσω τον Βασίλη και την Αννα για την κατάσταση.
Έπειτα κατέβηκε και ο Βασίλης και διαπίστωσε κι ίδιος τα όσα του ανέφερα.
Οι τρεις συσκευασίες που είχα ανεβάσει ανήκαν σε διαφορετικές φαρμακευτικές ουσίες.
Ο Βασίλης ανεβαίνοντας βρήκε σε μια εσοχή ένα σωληνάριο μια φαρμακευτικής αλοιφής.
Μάλιστα σε μια από τις συσκευασίες χαπιών που είχε ανοίξει διαπιστώσαμε την προχωρημένη αποσύνθεση τους και μάλιστα από στερεά μορφή τα χάπια είχαν μετατραπεί σε ένα μαύρο και δύσοσμο υγρό!
Αν λοιπόν λάβουμε υπ όψιν πως 15 μόλις μέτρα χαμηλότερα βρίσκεται Δεξαμενή Νερού και σε λίγες εκατοντάδες μέτρα είναι τα πρώτα σπίτια έχουμε να κάνουμε με ένα ζήτημα που αποτελεί κίνδυνο για την Δημόσια Υγεία!
Δεν μπορούμε να ξέρουμε επίσης τον πραγματικό όγκο αυτών των φαρμακευτικών αποβλήτων γιατί το πηγάδι έχει βουλώσει και δεν γνωρίζουμε ποιο ήταν το τελικό του βάθος.
Σίγουρα πάντως κάποτε το πηγάδι πρέπει να συναντούσε κάποιο σύστημα στοών πράγμα που σήμερα είναι πλέον αδύνατον από τα σκουπίδια που έχουν ρίξει εντός του.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την εγκληματική συμπεριφορά κάποιων απέναντι στα σπήλαια - βάραθρα και κάθε είδους τεχνητά, η μη, εγκοιλα της πατρίδας μας που σε μερικές περιπτώσεις, όπως αυτή, φτάνουν να απειλούν σοβαρά την δημόσια Υγεία.

Κείμενο - Φωτογραφίες
Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΒΑΡΑΘΡΟΥ "ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΓΕΠΟΥΡΘΗ" 29/11/2009

Την Κυριακή 29/11/2009 τα μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Ξανθόπουλος Θανάσης και Μοσχολιδάκης Μανόλης εξερευνήσαμε το βάραθρο "Τρύπα του Γέπουρθη" στον Νομό Αργολίδος.
Πληροφορίες για την θέση του βαράθρου είχαμε από δύο ντόπιους κτηνοτρόφους της περιοχής κατά την προηγούμενη επίσκεψη μας την Κυριακή 22/11/2009 όταν είχαμε εξερευνήσει το βάραθρο ΑΡΜΕΝΙΟΙ 1.
Κατά την επιστροφή μας λοιπόν ο κτηνοτρόφος Δημήτρης Τσίρος μας είπε ότι στους πρόποδες του μικρού βουνού με την ονομασία "Τσούκιζα" (αρβανίτικη ονομασία που σημαίνει Κορφή), με ύψος 1100 μέτρα, υπάρχει ένα βάραθρο με την ονομασία "Τρύπα του Γέπουρθη"
Έτσι συμφωνήσαμε με τον κ. Δημήτρη να επανέλθουμε στην περιοχή για να το εξερευνήσουμε.
Το βάραθρο είναι γνωστό στους βοσκούς της περιοχής εξ αιτίας ενός γεγονότος που συνέβη εκεί πριν από εκατό χρόνια περίπου.
Συγκεκριμένα κάποιοι ζωωκλέπτες, 4 τον αριθμό, από χωριά της Αρκαδίας που πήγαν στην περιοχή, έγιναν αντιληπτοί από τους ντόπιους βοσκούς που τους κατεδίωξαν.
Οι τρεις κατάφεραν να ξεφύγουν αλλά ο τέταρτος χτυπήθηκε με όπλο (γκράου - παλιό τουφέκι) από έναν από τους  βοσκούς που τους κατεδίωξαν και τραυματίστηκε.
Μετά από 2 ημέρες και ενώ ήταν ακόμα εν ζωή ρίχτηκε από τον βοσκό μέσα στο βάραθρο...
Η ονομασία Γέπουρθη δεν είναι σήμερα γνωστό από που προήλθε αλλά σύμφωνα με τους ντόπιους είναι αρβανίτικη.
Πιθανόν να συνδέεται με το γεγονός της ανθρωποκτονίας.
Την ιστορία μας μετέφερε ο κ. Τσίρος όπως την έχει ακούσει κι αυτός απο τους παλαιότερους βοσκούς και είναι αρκετά γνωστή στα διπλανά χωριά.
Την Κυριακή 29/11/2009 στα πλαίσια της έρευνας πεδίου που ξεκινήσαμε μαζί με τον φίλο Μανόλη Μοσχολιδάκη στην περιοχή μεταβήκαμε για να εξερευνήσουμε το βάραθρο.
Ο εντοπισμός της εισόδου μας πήρε περίπου 2 ώρες! μιας και οι δυο βοσκοί που ήταν μαζί μας για να μας οδηγήσουν ( ο κ. Τσίρος και ο Γιώργος) είχαν να πάνε στο βάραθρο πάνω από 15 χρόνια...
Έτσι μετά από ένα κοπιαστικό δίωρο που σαρώσαμε κυριολεκτικά την περιοχή εντοπίσαμε ξανά την είσοδο του βαράθρου που βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρα.
Το βάραθρο αρματώθηκε με φυσικές δεσιές και κατέβηκα σε βάθος 23 μέτρων (22.7 μέτρηση με λέιζερ αποστασιόμετρο).
Το άνοιγμα της εισόδου είναι σχετικά μικρό με διαστάσεις 1 μέτρο μήκος επί 0.5 μέτρο πλάτος.
Αμέσως μετά όμως το βάραθρο ανοίγει σε διαστάσεις και γίνεται εντελώς αρνητικό και κατακόρυφο μέχρι τα 23 μέτρα σε σχήμα σωλήνα με διάμετρο από 3 μέχρι και 6 μέτρα.
Σε όλο το μήκος της κατάβασης υπάρχει αρκετός και όμορφος στολισμός.
Στον πυθμένα παρ ότι έψαξα αρκετή ώρα δεν εντόπισα ανθρώπινα οστά όπως ήλπιζα πως θα βρω σύμφωνα με τις διηγήσεις.
Ίσως να έχουν θαφτεί από τις πολλές πέτρες που πέφτουν από την επιφάνεια μιας και το έδαφος στο σημείο εισόδου έχει αρκετά μεγάλη κλίση και είναι σαθρό.
Πέντε μέτρα ψηλότερα από τον πυθμένα εντόπισα ένα παράθυρο με διαστάσεις 2 μέτρα ύψος και 1.5 πλάτος.
Χρειάστηκε μια αιώρηση μιας και βρισκόταν στην απέναντι πλευρά από το σημείο κατάβασης και μπόρεσα τελικά να μπω για να δω μήπως υπήρχε κάτι ενδιαφέρον.
Εκεί σχηματίζεται μια μικρή αίθουσα αρκετά στολισμένη με διαστάσεις 3 επί 3 με ύψος 6 μέτρα.
Συνέχεια άλλη όμως δεν υπήρχε.
Μετά το τέλος της εξερεύνησης μαζί με τους ντόπιους οδηγούς μας συζητήσαμε και για άλλα βάραθρα της περιοχής τα οποία θα υποδείξουν σε επόμενη επίσκεψη μας.
Έτσι το γενικό συμπέρασμα είναι ότι έχουμε μια περιοχή με αρκετά μεγάλο σπηλαιολογικό ενδιαφέρον την οποία και θα συνεχίζουμε να εξερευνούμε συστηματικά.
Οι πληροφορίες πάντως που έχουμε μιλούν για ένα πολύ βαθύ βάραθρο σύμφωνα με τα λεγόμενα ντόπιου που γνωρίζει πολύ καλά όλη την  περιοχή και μας υποσχέθηκε πως θα μας πάει την επόμενη φορά...
Ας ελπίσουμε να επαληθευθούν στο έπακρο οι πληροφορίες αυτές και να βρεθεί ένα ακόμα πιο αξιόλογο σπήλαιο!

Κείμενο - Φωτογραφίες
Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΒΑΡΑΘΡΟΥ "ΑΡΜΕΝΙΟΙ 1" 22/11/2009

Την Κυριακή 22/11/2009 τα μέλη της Ε.Σ.Ε Θανάσης Ξανθόπουλος και Μανόλης Μοσχολιδάκης ξεκινήσαμε έρευνα πεδίου στο οροπέδιο Αρμενιοί του Νομού Αργολίδος.
Το υψόμετρο του οροπεδίου είναι τα 1160 μέτρα.
Πληροφορίες για την περιοχή είχα από προηγούμενη επίσκεψη μου, προ 20 ημερών, από ντόπιους και σύμφωνα με τα λεγόμενα τους έκρινα ότι η συγκεκριμένη τοποθεσία παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Έτσι πρότεινα στον φίλο Μανόλη Μοσχολιδάκη να ξεκινήσουμε έρευνα στο οροπέδιο για να εντοπίσουμε βάραθρα η σπήλαια.
Κάτοικος της περιοχής μας είχε πει ότι υπάρχουν δύο βάραθρα με την ονομασία "Ακωλη" αλλά δεν είχαμε κάποια συγκεκριμένη πληροφορία για την ακριβή τους θέση.
Έτσι στηριχτήκαμε στην καλή μας τύχη και μόνο και μάλλον ήταν με το μέρος μας απ ότι αποδείχτηκε.
Ξεκινώντας σε διαφορετικές κατευθύνσεις με τον Μανόλη στο οροπέδιο αρχίσαμε να ψάχνουμε την περιοχή.
Μετά από 15 λεπτά ο Μανόλης με ενημέρωσε πως εντόπισε την είσοδο ενός βαράθρου λίγο ψηλότερα από το οροπέδιο σε υψόμετρο 1294 μέτρα.
Η μέρα ξεκίνησε λοιπόν πολύ καλά με έναν καταπληκτικό καιρό, σε ένα πολύ όμορφο μέρος, με αρκετό θα έλεγα, σπηλαιολογικό ενδιαφέρον.
Η εκτίμηση για τα βάθος του βαράθρου πριν κατέβω ήταν περίπου τα 10 μέτρα και φαινόταν να υπάρχει ένας θάλαμος που ίσως να συνέχιζε.
Με βραχοδεσίματα τοποθετήσαμε το σχοινί και κατέβηκα συνολικά 14 μέτρα.
Ο θάλαμος ήταν 6 μέτρα μήκος και 4 πλάτος με ύψος σε κάποιο σημείο 8 μέτρα.
Στο κατώτερο μέρος της αίθουσας αυτής ανοιγόταν ένας μικρότερος θάλαμος με μια καμινάδα που το ύψος της έφτανε τα 10 μέτρα!
Με αντιστήριξη μπόρεσα και σκαρφάλωσα στην καμινάδα και σε κάποια σημεία χρειάστηκε να βάλω κάποιες ασφάλειες με ιμάντες, αλλά διαπίστωσα πως δεν υπήρχε κάποια άλλη συνέχεια δυστυχώς.
Το βάραθρο αυτό, αν και μικρό τελικά όπως αποδείχτηκε, είχε αρκετό στολισμό αν και λίγο ξερό.
Αποφασίσαμε με τον Μανόλη Μοσχολιδάκη να του δώσουμε την ονομασία "Βαραθρο Αρμενιοί 1" μιας και είμαστε σίγουροι και από νέες πληροφορίες που μας έδωσαν ότι στο οροπέδιο υπάρχουν και άλλα βάραθρα...
Ήδη προγραμματίσαμε την επόμενη επίσκεψη μας στην περιοχή μιας και ένας βοσκός που συναντήσαμε κατά την επιστροφή, μας υπέδειξε ένα ακόμα βάραθρο σε άλλη τοποθεσία, με την ονομασία "Τρύπα του Γέπουρθη"  που όπως μας είπε έχει αρκετό βάθος! η έρευνα θα δείξει!
Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΒΑΡΑΘΡΟ "ΤΡΙΣΤΟΜΟ" ΟΡΟΣ ΜΑΙΝΑΛΟ 21/11/2009

ΒΑΡΑΘΡΟ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΔΟΛΩΝ 14/11/2009

ΒΑΡΑΘΡΟ "ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ ΧΙΟΝΑΣ" 28/10/2009

Την Τετάρτη 28/10/2009 επισκεφθήκαμε μαζί με τον φίλο μου από τον σύλλογο Ποσειδών Χρήστο Κιοσέογλου και την Έφη, ένα όμορφο σπηλαιοβάραθρο στον Νομό Αργολίδας με την ονομασία "Τρύπα της Χιόνας".
Η ονομασία αυτή προέρχεται από ένα όχι και τόσο ευχάριστο περιστατικό, μάλλον τραγικό θα έλεγα, που διαδραματίστηκε πολλά χρόνια πριν στο χωριό που βρίσκεται το σπηλαιοβάραθρο αυτό...
Η Χιόνα ήταν μια γυναίκα που ζούσε στο χωριό με πολύ άσπρο δέρμα πράγμα που της έδωσε και το παρατσούκλι αυτό... δηλαδή άσπρη σαν το χιόνι!!
Ο άντρας της Χιόνας ανακάλυψε ότι  τον απατούσε και έτσι αυτός την σκότωσε και πέταξε στο βάραθρο το άψυχο κορμί της...
Το σώμα της Χιόνας πέφτοντας σκάλωσε σε μια προεξοχή και δεν έφτασε μέχρι κάτω..
Όταν το γεγονός μαθεύτηκε στο χωριό κάποιος ανέλαβε να δεθεί και να κατεβεί στο βάραθρο και να ανασύρει το σώμα της άτυχης γυναίκας.
Έκτοτε το σπηλαιοβάραθρο πήρε την ονομασία Τρύπα της Χιόνας....
Η πρώτη εξερεύνηση του σπηλαίου έγινε τον Σεπτέμβριο του 1977 από κλιμάκιο της Ε.Σ.Ε (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) με υπεύθυνο τον Θ. Κιτσέλη.

Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΣΠΗΛΑΙΟ "ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ" ΟΡΟΣ ΟΙΤΗ 10/10/2009

AGIO PNEYMA CAVE - Mt OITI

Το Σάββατο και την Κυριακή 10 και 11 Οκτωβρίου 2009 τα μέλη της ΕΣΕ Θανάσης Ξανθόπουλος - (Υπεύθυνος Αποστολής), Τσακανίκας Γιάννης, Γιανούτσος Βασίλης και Μαστοράκη Αννα, κατόπιν προσωπικής επικοινωνίας μαζί μου και πρόσκλησης, από τον κ. Κωστα Στασινό κάτοικο Λαμίας, επισκεφθήκαμε και εξερευνήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον σπήλαιο στο όρος Οίτη στην περιοχή Άγιο Πνεύμα όπου και ομώνυμη εκκλησία.
Ο κ. Κώστας Στασινός μας φιλοξένησε στο σπίτι του στην Λαμία και τα μέλη της ΕΣΕ που μετείχαμε στην αποστολή τον ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα μας παρείχε.
Από πληροφορίες που είχε από βοσκό της περιοχής που του υπέδειξε το συγκεκριμένο σπήλαιο μας κάλεσε για να το εξερευνήσουμε.
Το σπήλαιο το οποίο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού σε υψόμετρο 1207 μέτρα.
Σήμερα το νερό εκβάλει 5 μέτρα χαμηλότερα και σε μια απόσταση 15 μέτρα πιο αριστερά από την παλαιά έξοδο όπου βρίσκεται η είσοδος του σπηλαίου.
Το συνολικό μήκος που εξερευνήθηκε μέχρι στιγμής είναι περίπου 250 μέτρα και τα μέλη της ομάδας Γιανούτσος Βασίλης και Τσακανίκας Γιάννης, ανέφεραν ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί μία ακόμη τεχνητή διάνοιξη (είχε προηγηθεί ακόμα μια διάνοιξη για να περάσουμε, πιο πριν, σε άλλο σημείο), μιας και το σπήλαιο δείχνει να συνεχίζει, δίνοντας μας πολλές ελπίδες για αρκετά μεγάλο μήκος ακόμα...
Όσο προχωρούσαμε σε βάθος ο διάκοσμος του σπηλαίου ήταν πιο πλούσιος.
Στο δάπεδο υπάρχει μαλακή άμμος και μικρά βότσαλα και σε κάποια σημεία λάσπη ξερή.
Υπάρχει επίσης ένας μικρός παράπλευρος κλάδος που σταματά μετά από 20 μέτρα περίπου και ξεκινά και αυτός λίγο μετά την είσοδο του σπηλαίου σχεδόν παράλληλα με τον άλλον.
Σε κάποια σημεία του μεγάλου κλάδου του σπηλαίου χρειάστηκε να σκάψουμε, την ευτυχώς, μαλακή άμμο και να περάσουμε από στενά λαγούμια και στενώματα.
Σε κάποια σημεία ο διάδρομος είναι άνετος και μπορεί κάποιος να σταθεί και να προχωρήσει όρθιος.
Η ομάδα θα συνεχίσει τη εξερεύνηση και χαρτογράφηση του σπηλαίου Αγίου Πνεύματος (αυτήν την ονομασία αποφασίσαμε να δώσουμε στο νέο αυτό σπήλαιο) το ΣΚ 24 και 25 Οκτωβρίου, πραγματοποιώντας τεχνητές διανοίξεις σε κάποια σημεία που είναι απολύτως απαραίτητο για την ασφαλή και άνετη κίνηση των σπηλαιολόγων.
Να σημειωθεί ότι έλεγξα στο αρχείο της ΕΣΕ για τυχόν παλαιότερη καταγραφή του συγκεκριμένου σπηλαίου και δεν βρέθηκε κάποια αναφορά, όπως επίσης λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η ομάδα χρειάστηκε να σκάψει το δάπεδο σε κάποια σημεία αλλά και να κάνει διάνοιξη σε κάποια άλλα, δείχνει φανερά ότι δεν υπάρχει εξερεύνηση από άλλον σπηλαιολογικό σύλλογο τουλάχιστον μέχρις εκεί που έφτασε η ομάδα της ΕΣΕ.
Μένει λοιπόν να ανακαλύψουμε τι υπάρχει πέραν του σημείου που έχουμε ήδη φτάσει... πολύ σύντομα θα έχουμε νεότερα από την συνέχεια της εξερεύνησης μας.
Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΓΚΙΩΝΑΣ 27/9/2009

Την Κυριακή 27/9/2009 τα μέλη της ΕΣΕ (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) Ξανθόπουλος Θανάσης και Τσακανίκας Γιάννης και απο τον σπηλαιολογικό σύλλογο Ποσειδών, ο Κιοσέογλου Χρήστος, επισκεφθήκαμε τον Κάρκανο της Γκιώνας για συνεχίσουμε την εξερεύνηση σε ένα σημείο όπου είχαμε σταματήσει στην προηγούμενη επίσκεψη μας.
Αυτήν την φορά το επίπεδο του παγετώνα ήταν αισθητά μειωμένο (περίπου 5 μέτρα χαμηλότερα) και η κίνηση μας στο βάραθρο ήταν λίγο ευκολότερη.
Τελικά περνώντας τον στενό μαίανδρο μετά τον παγετώνα, μήκους περίπου 10 μέτρων κατεβήκαμε με σχοινί από το πατάρι που είχαμε σταματήσει την προηγούμενη φορά.
Το κατέβασμα αυτό βάθους περίπου 10 μέτρων καταλήγει σε μια στολισμένη αίθουσα πλάτους 3 μέτρων μέτρων και μήκους 15 μέτρων όπου φαίνεται πως εποχιακά σχηματίζεται μια λίμνη.
Αυτήν την φορά την βρήκαμε στεγνή.
Στο τέλος της αίθουσας υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα όπου ένας νέος μαίανδρος γεμάτος όμως με νερό συνεχίζει προς άγνωστη κατεύθυνση... εκεί σταματήσαμε κι εμείς...
Το βάθος του βαράθρου στο σημείο αυτό είναι -55 μέτρα.
Παρατηρήσαμε μέσα στην αίθουσα αυτή μία και μοναδική νυχτερίδα καθώς και διάφορα μικροαντικείμενα που κατά καιρούς έχει παρασύρει το νερό και τα έχει οδηγήσει στο χαμηλότερο επίπεδο του βαράθρου...

ΜΕΓΑΛΗ ΘΡΑΚΕΙΑ ΠΑΝΕΙΟΝ ΟΡΟΣ 20/9/2009

Την Κυριακή 20/9/2009 τα μέλη της Ε.Σ.Ε (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) Ξανθόπουλος Θανάσης, Τσακανίκας Γιάννης, Γιανούτσος Βασίλης, Μαστοράκη Αννα και Τζαβέλας Γιώργος επισκεφθήκαμε το βάραθρο "Μεγάλη Θρακειά" στο Πάνειον Ορος.
Το κατακόρυφο βάθος του βαράθρου είναι 67 μέτρα και καταλήγει σε μια μεγάλη αίθουσα με λίγο διάκοσμο.
Υπάρχουν στην Νότια πλευρά της αίθουσας δυο μεγάλες σταλαγμιτικές κολώνες ύψους περίπου 8 με 1ο μέτρα που είναι και το πιο εντυπωσιακό από άποψης στολισμού σημείο του βαράθρου.
Στα κάθετα τοιχώματα του μεγάλου πηγαδιού μέσα σε μικρές εσοχές υπάρχουν δύο φωλιές πουλιών και επίσης έχει αναπτυχθεί βλάστηση κυρίως στον ανατολικό κάθετο βράχο του πηγαδιού που δίνει μια πολύ όμορφη εικόνα καθώς κάποιος κατεβαίνει στο βάραθρο...
*Θρακειές ονομάζονται στην Αττική κυρίως τα σπήλαια που είναι κάθετα δηλαδή τα βάραθρα.
Αυτή την ονομασία δεν την συναντούμε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας παρά μόνο στην Ανατολική Αττική κυρίως και στα Μεσόγεια...

Σπήλαιο Δρακονέρας 30/8/2009

Ένα σπήλαιο με έντονο λαογραφικό αποτύπωμα όπως μαρτυρά και το όνομά του. Στο σπήλαιο κατοικούσε σύμφωνα με την παράδοση κάποιος δράκος, ενώ κατά την αρχαιότητα έως και πιο σύγχρονες εποχές το νερό του σπηλαίου χρησιμοποιείτο από τους κατοίκους.Ξεκινώντας κάπως αργά στην διάρκεια της μέρας ο Φάνης Έλληνας, ο Θανάσης Ξανθόπουλος και ο γράφων βρέθηκαν να κουβαλούν τα υλικά για την κατάβαση και υποβρύχια εξερεύνηση του σπηλαίου. Το υποβρύχιο τμήμα του σπηλαίου εξελίσσεται προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Η είσοδος στην μία από αυτές είναι πραγματικά στενή και τα καταδυτικά υλικά μετά βίας περνούν ενώ η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη.
Άλλη μια σπηλαιολογική ¨εκκρεμότητα ¨ είχε λάβει τέλος χαρίζοντας μας ικανοποίηση και γνώση .







Αναδημοσίευση από το blog του Δημήτρη Αντωνόπουλου
CAVEXPLORE
http://cavexplore.blogspot.com/