Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΓΚΙΩΝΑΣ 20 - 21/6/2009






Το ΣΚ 20 και 21 Ιουνίου 2009 τα μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Ξανθόπουλος Θανάσης, Γιανούτσος Βασίλης, Μαστοράκη Αννα και Τσακανίκας Γιάννης και ο Κιοσέογλου Χρήστος από τον σπηλαιολογικό σύλλογο Ποσειδών επισκεφθήκαμε τον Κάρκανο της Γκιώνας.
Ο Κάρκανος έχει εξερευνηθεί από παλιότερες σπηλαιολογικές αποστολές και ο σκοπός μας ήταν να διαπιστώσουμε αν υπάρχει τυχόν άγνωστο τμήμα μιας και λόγω του παγετώνα που βρίσκεται μέσα στο βάραθρο τους περισσότερους μήνες του έτους είναι η αιτία να κλείνουν κάποια περάσματα.
Η επίσκεψη θα επαναληφθεί σύντομα μέσα στο καλοκαίρι ελπίζοντας πως ο όγκος του παγετώνα θα έχει μειωθεί κάπως, αφήνοντας έτσι ευκολότερη πρόσβαση στο εσωτερικό του.
Υπάρχουν πάντως κάποιες ενδείξεις για πιθανή συνέχεια του βαράθρου σύμφωνα και με πληροφορίες που είχαμε από τον φίλο και μέλος της Ε.Σ.Ε Αλκη Πετράκη..
Η κατασκήνωση της ομάδας έγινε στην περιοχή της Αρβανιτόραχης.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

ΝΕΡΟΣΠΗΛΙΑ ΟΘΡΥΣ 14/6/2009


NEROSPILIA
Μια από τις προγραμματισμένες εξορμήσεις του συλλόγου μας έγινε το Σαββατοκύριακο 13 και 14 Ιουνίου του 2009 και όλοι όσοι συμμετείχαμε γυρίσαμε στην Αθήνα με τις καλύτερες εντυπώσεις από την ομορφιά που αντικρίσαμε εντός και εκτός σπηλαίου.
Η Όθρυς μας επιφύλαξε εκπλήξεις ευχάριστα αναπάντεχες θα έλεγα.
Το σπουδαιότερο όμως κατά την γνώμη μου ήταν το όμορφο και ζεστό κλίμα που σχηματίστηκε ανάμεσα στην παρέα που ξεκινήσαμε για αυτήν την εξόρμηση.
Είχαμε την ευκαιρία παλαιότεροι και νεότεροι του συλλόγου, να γνωριστούμε καλύτερα, τώρα που τα σεμινάρια έχουν τελειώσει και σιγά σιγά να αρχίσουμε να σχηματίζουμε έναν νέο πυρήνα ανθρώπων, που ελπίζουμε και θέλουμε όλοι μας, να ¨δέσει¨ και να αποτελέσει αργότερα μια ομάδα που θα πάει ακόμα πιο μπροστά την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία με την δράση της.
Πολλές ήταν οι στιγμές αυτό το πολύ όμορφο ΣΚ που σκεφτόμουν βλέποντας τους παλιούς και νέους σπηλαιοσυντρόφους μου, πως οι άνθρωποι δενόμαστε μεταξύ μας μέσα από τις κοινές δραστηριότητες μας και κυρίως μέσα από τα κοινά βιώματα μας.
Είναι κάτι που συμβαίνει σταδιακά και σε βάθος χρόνου…
Ο σπηλαιοσύντροφος δεν είναι κάτι απλό, στηρίζεσαι σε αυτόν και στηρίζεται κι αυτός σε εσένα και μέσα και έξω από το σπήλαιο.
Μοιράζεσαι μαζί του και καλές αλλά και δύσκολες στιγμές, ευχάριστες και δυσάρεστες, πράγμα που σιγά σιγά σε κάνει να αρχίζεις να τον εμπιστεύεσαι και να μπορείς να υπολογίζεις σε αυτόν και εκείνος εσένα.
Ένα ήταν το σίγουρο ότι ζήσαμε όλη η παρέα στιγμές μοναδικές από εκείνες που την στιγμή που συμβαίνουν ξέρεις ότι είναι ιδιαίτερες.
Μια από αυτές ήταν όταν έχοντας λίγο χαθεί στους δαιδαλώδεις χωματόδρομους της Όθρυς και η ώρα ήταν ήδη 1.00 τα μεσάνυχτα ψάχνοντας ένα μέρος απλά να κατασκηνώσουμε και την επόμενη μέρα να βρούμε την Νεροσπηλιά, βρήκαμε τυχαία ένα καταφύγιο μέσα στο δάσος που ήταν ότι το καλύτερο για όλους μας, μιας και μετά από την επίσκεψη στην πανέμορφη Τιτανοσπηλιά και κάμποσα χιλιόμετρα πάνω στους χωματόδρομους της Όθρυς χρειαζόμασταν όλοι μας ξεκούραση.
Το καταπληκτικό ξύλινο καταφύγιο λες και μας περίμενε και είχε ότι ακριβώς θα θέλαμε για περάσουμε μια νύχτα στο βουνό.
Λίγο πριν κοιμηθούμε αρχίσαμε να διηγούμαστε μεταξύ μας διάφορες ιστορίες παράξενες, περίεργες, αστείες και ότι άλλο κατέβαζε το μυαλό μας μέχρι έναν έναν να μας πάρει ο ύπνος…
Μοναδικές στιγμές…
Το άλλο πρωί η έκπληξη μεγάλωσε όταν με το πρώτο φως του Ήλιου είδαμε σε τι μαγικό μέρος βρισκόμασταν μιας και την Νύχτα όταν φτάσαμε δεν μπορούσαμε να δούμε και πολλά γύρω μας…
Ένα πανέμορφο Ελατόδασος και 2 μικρά ποτάμια που περνούσαν δίπλα από το καταφύγιο ήταν μια εικόνα που σπάνια συναντάς πια στα πολύπαθα Ελληνικά Βουνά…
Μετά από ένα πρωινό γεύμα που τίποτα δεν είχε να ζηλέψει ακόμα κι από τους πιο ακριβούς μπουφέδες ενός ακριβού ξενοδοχείου ξεκινήσαμε για την Νεροσπηλιά.
Θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν για την Εντυπωσιακή Τιτανοσπηλιά και την Πανέμορφη αλλά και αρκετά κρύα Νεροσπηλιά
Αυτό που ήθελα να περιγράψω εδώ ήταν η αίσθηση που μου άφησε η Όθρυς αλλά και η παρέα των παιδιών που πήγαμε σε αυτήν την εξόρμηση…
Βαγγέλη Ζαχαρή, Ναυσικά Παπαβλασοπούλου, Αποστόλη Καλάμπάκα, Παναγιώτη Γεωργίου, Βικτώρια Λιάτου, Απόλλωνα Θρασυβουλίδη και Θανάση Σουλιώτη σας ευχαριστώ για την όμορφη παρέα σας και ελπίζω να έχουμε και άλλα τέτοια όμορφα Σαββατοκύριακα με πολλά και όμορφα σπήλαια…
Θανάσης
Ξανθόπουλος

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

ΤΙΤΑΝΟΣΠΗΛΙΑ 13/6/2009


TITANOSPILIA

Το Σάββατο 13/6/2009 μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταρείας επισκέφθηκαν το εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο ΤΙΤΑΝΟΣΠΗΛΙΑ στο ορος Ορθυς των Νομών Φθιώτιδας - Μαγνησίας.
Το μέρος όπου βρίσκεται το σπηλαιοβάραθρο είναι πανέμορφο και η είσοδος του πραγματικά σε εντυπωσιάζει.
Στα πρώτα 25 μέτρα το φυσικό πηγάδι έχει μικρή διάμετρο και μια πολύ όμορφη βλάστηση από μικρές φτέρες και βρύα στα τοιχώματα του που το κάνει ακόμα πιο όμορφο.
Έπειτα ανοίγεται μια τεράστια αίθουσα που έχει σχήμα καμπάνας.
Ο σπηλαιολόγος βρίσκεται στο τέλος της πρώτης κατάβασης στο ψηλότερο σημείο ενός λόφου από πεσμένες πέτρες.
Εντυπωσιακότατη είναι και η Ηχώ που παράγει η αίθουσα εξ αιτίας των μεγάλων διαστάσεων της.
Σε κάποιο σημείο της μεγάλης αίθουσας που κατηφορίζει με αρκετά μεγάλη κλίση αρχίζει ένα ακόμη κατεβασμα σε ενα σχετικά στενό σχίσμα με βάθος αλλα 40 μέτρα.
Στο τέλος του καταλήγει σε μια μικρή αίθουσα με πολλές κατακρημνίσεις.
Κάτι που μας έκανε μεγάλη εντύπωση είναι και η ύπαρξη ενος ανθρώπινου σκελετού κοντά στο σημείο που αρχίζει η δευτερη κατάβαση.
Πιθανολογούμε απο την κατάσταση που βρήκαμε τα οστά πως πρέπει να ειναι της περιόδου του πολέμου του 1940.
Δεν βρέθηκαν καθόλου ίχνη ενδυμάτων η άλλων προσωπικών του αντικειμένων.
Τα μέλη της Ε.Σ.Ε που πήραν μέρος στην εξόρμηση ηταν οι: Ξανθόπουλος Θανάσης, Ζαχαρής Βαγγέλης, Παπαβλασοπούλου Ναυσικά, Καλαμπάκας Απόστολος, Λιάτου Βικτώρια, Θρασυβουλίδης Απόλλων, Γεωργίου Παναγιώτης και Σουλιώτης Θανάσης.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

6-8/06/09: Πρακτική Εξάσκηση της Ομάδας Σπηλαιοδιάσωσης στην Χελιδορέα









Πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη μελών της Ομάδας Σπηλαιοδιάσωσης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, στο βάραθρο Χελιδορέας στα Ανω Πιτσά Κορινθίας.
Το συνολικό βάθος του βαράθρου φτάνει τα 220 μέτρα είναι αρκετά τεχνικό με σχετικά χαμηλή θερμοκρασία και αρκετή λάσπη.
Το βάραθρο αρματώθηκε μέχρι το τελικό του βάθος και σκοπός την ομάδας ήταν να διανυκτερεύσει μέσα σε αυτό, πράγμα που έγινε. Η είσοδος μας σε αυτό έγινε το Σάββατο 6 Ιουνίου στις 10.30 και η ομάδα βγήκε σταδιακά μέχρι και τις 10.30 της επόμενης ημέρας Κυριακή 7 Ιουνίου.
Συμπληρώσαμε λοιπόν 24 ώρες παραμονής, με αρμάτωμα – ξαρμάτωμα, μέσα στο βάραθρο και τα άτομα που παρέμειναν μέσα ήταν συνολικά εννέα.
Η θερμοκρασία στο σπήλαιο ήταν πιο ανεβασμένη απ ότι περιμέναμε πράγμα που έκανε τις απαραίτητες αναμονές, στα διάφορα σημεία, μέχρι να συνεχιστεί το αρμάτωμα εύκολα ανεκτές χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα.
Η ομάδα κινήθηκε αρκετά καλά μέσα στο βάραθρο πράγμα που ήταν και ο βασικός μας στόχος .
Το ζητούμενο ήταν να αξιολογήσουμε τις δυνατότητες των μελών της ομάδας σχετικά με την κίνηση σε ένα πιο τεχνικό σπήλαιο και επίσης να δούμε και να αντιμετωπίσουμε θέματα αρματώματος, που προέκυψαν αρκετά.
Επίσης υπάρχει ανάγκη αντικατάστασης πολλών βυσμάτων με καινούργια μιας και αρκετά από τα ήδη τοποθετημένα έχουν υποστεί αρκετές φθορές.
Σε γενικές γραμμές από την επίσκεψη στην Χελιδορέα αποκομίσαμε πάρα πολλές εμπειρίες και μας δόθηκε η ευκαιρία σαν ομάδα με διαφορετικό επίπεδο σπηλαιολογικής εμπειρίας να αρχίσουμε να δένουμε περισσότερο σαν σύνολο.
Η μέρα μας έκλεισε σε ένα όμορφο μικρό καφέ το απόγευμα της Κυριακής στην Λυκοποριά όπου μαζί με τον Υπεύθυνο Εκπαίδευσης Πάνο Γεωργόπουλο συζητήσαμε τις λεπτομέρειες και τα θέματα που προέκυψαν.

ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟ - ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ









ΣΚ 30-31/5/2009 ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ ΣΤΟΝ ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟ  ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΙΡΔΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟ ΚΙΟΣΕΟΓΛΟΥ...