Την Κυριακή 23/3/2008 επισκέφθηκα την Αρκουδοσπηλιά Γουβερνέτου στο Ακρωτήρι του Νομού Χανίων..
Λίγο μετά από την Μονή Γουβερνέτου ένα καλοφτιαγμένο μονοπάτι κατηφορίζει στις πλαγιές μιας πανέμορφης, με άγρια φυσική ομορφιά , χαράδρας..
Είναι ένα ιδιαίτερου κάλλους φυσικό τοπίο που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή που θα το αντικρίσεις...
Λίγο μετά από την Μονή Γουβερνέτου ένα καλοφτιαγμένο μονοπάτι κατηφορίζει στις πλαγιές μιας πανέμορφης, με άγρια φυσική ομορφιά , χαράδρας..
Είναι ένα ιδιαίτερου κάλλους φυσικό τοπίο που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή που θα το αντικρίσεις...
Η Αρκουδοσπηλιά πήρε το όνομα της από ένα μεγάλο σταλαγμίτη που υπάρχει μέσα στην κεντρική αίθουσα..
Ο σταλαγμίτης αυτός θυμίζει όταν τον κοιτάξεις από κάποια γωνία, πράγματι, σαν μια αρκούδα που είναι σκυφτή..
Ο σύγχρονος Θρύλος λέει ότι την αρκούδα αυτήν την πέτρωσε η Παναγία για να σταματήσει να πίνει το νερό που υπήρχε στην στέρνα και χρησίμευε για τις ανάγκες της Μονής Γουβερνέτου..
Ο σταλαγμίτης αυτός θυμίζει όταν τον κοιτάξεις από κάποια γωνία, πράγματι, σαν μια αρκούδα που είναι σκυφτή..
Ο σύγχρονος Θρύλος λέει ότι την αρκούδα αυτήν την πέτρωσε η Παναγία για να σταματήσει να πίνει το νερό που υπήρχε στην στέρνα και χρησίμευε για τις ανάγκες της Μονής Γουβερνέτου..
Το σπήλαιο ήταν λατρευτικό από την αρχαιότητα..
Στο εσωτερικό του βρέθηκαν ανάγλυφες επιγραφές με τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.
Μάλιστα εκεί λατρεύονταν η πελασγική Αρκουδοθεά Άρτεμη κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μόνο που την θέση της, στην γιορτή της, στο Ακρωτήρι στις 2 Φεβρουαρίου, έχει πάρει η Παναγία η Αρκουδιώτισσα..
Έτσι ονομάζεται και το εκκλησάκι που υπάρχει στην είσοδο του σπηλαίου…
Ακριβώς για τον λόγο ότι υπάρχει αυτός σταλαγμίτης σε σχήμα αρκούδας είναι και ο λόγος που εκεί λάτρευαν την Αρκουδοθεά Άρτεμη. Είναι πολύ γνωστό άλλωστε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες όταν εντόπιζαν σε σπήλαια σχηματισμούς που είχαν μορφές θεοτήτων ζώων προσώπων κλπ. τα χρησιμοποιούσαν ως βωμούς η αντικείμενα λατρείας...
Στο εσωτερικό του βρέθηκαν ανάγλυφες επιγραφές με τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.
Μάλιστα εκεί λατρεύονταν η πελασγική Αρκουδοθεά Άρτεμη κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μόνο που την θέση της, στην γιορτή της, στο Ακρωτήρι στις 2 Φεβρουαρίου, έχει πάρει η Παναγία η Αρκουδιώτισσα..
Έτσι ονομάζεται και το εκκλησάκι που υπάρχει στην είσοδο του σπηλαίου…
Ακριβώς για τον λόγο ότι υπάρχει αυτός σταλαγμίτης σε σχήμα αρκούδας είναι και ο λόγος που εκεί λάτρευαν την Αρκουδοθεά Άρτεμη. Είναι πολύ γνωστό άλλωστε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες όταν εντόπιζαν σε σπήλαια σχηματισμούς που είχαν μορφές θεοτήτων ζώων προσώπων κλπ. τα χρησιμοποιούσαν ως βωμούς η αντικείμενα λατρείας...
Το σπήλαιο είναι μια παλαιά κοίτη ποταμού που σήμερα βέβαια έχει πάψει να υφίσταται και αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα αρχικά με αρκετό αλλά ταλαιπωρημένο στολισμό και μαυρισμένη από τις φωτιές οροφή…
Υπάρχει ένας μικρότερος δεύτερος θάλαμος από όπου εισχωρεί κάποιος μέσα από ένα πολύ στενό πέρασμα..
Μετά τον θάλαμο αυτό υπάρχει και άλλη συνέχεια στο σπήλαιο αλλά το στένωμα είναι πολύ μικρό σε πλάτος και δεν μπορεί να εισχωρήσει ανθρώπινο σώμα…
Υπάρχει ένας μικρότερος δεύτερος θάλαμος από όπου εισχωρεί κάποιος μέσα από ένα πολύ στενό πέρασμα..
Μετά τον θάλαμο αυτό υπάρχει και άλλη συνέχεια στο σπήλαιο αλλά το στένωμα είναι πολύ μικρό σε πλάτος και δεν μπορεί να εισχωρήσει ανθρώπινο σώμα…
Στο σπήλαιο υπάρχουν δυστυχώς πολλά σκουπίδια από τους επισκέπτες που θεωρούν σωστό να πετάνε εκεί ότι δεν τους χρειάζεται (πλαστικά μπουκάλια κουτάκια πακέτα από τσιγάρα κλπ)..
Επίσης στον Ιερό αυτό τόπο κάποιος σταβλίζει το κοπάδι του έτσι που το σπήλαιο να είναι γεμάτο ακαθαρσίες… Εύγε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμα σας!