Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ 26/12/2009


Το Σάββατο 26/12/2009 επισκεφθήκαμε στο Όρος Ελικώνα το βάραθρο "Καρκανος των Περιστεριών".
Το βάραθρο αυτό εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από μέλη του ΕΟΣ ΑΘΗΝΩΝ τον Μάιο του 1952!
Τότε κατέβηκαν με ανεμόσκαλα σε κατακόρυφο βάθος 75 μέτρων!
Αν αναλογιστούμε τα μέσα που διέθεταν οι άνθρωποι αυτοί, ήταν για την εποχή εκείνη, ένας σπηλαιολογικός άθλος!
Το συνολικό βάθος του Κάρκανου των Περιστεριών κατεβαίνοντας κάποιος και την πολύ μεγάλη σάρα (που γλιστράει επικίνδυνα) αγγίζει τα 95 μέτρα.
Διάκοσμος δεν υπάρχει στην μεγάλη αίθουσα που υπάρχει κάτω, αλλά θα έλεγα πως είναι ένα βάραθρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξάσκηση και εκπαίδευση νέων σπηλαιολόγων.
Επίσης κάτι που είναι πολύ εντυπωσιακό είναι πως παράλληλα με το μεγάλο πηγάδι, υπάρχει ακόμα ένα, το οποίο φτάνει σχεδόν στο ύψος της εισόδου, αλλά είναι τυφλό!
Αν υπήρχε δηλαδή ένα άνοιγμα λίγο πιο ανατολικά στην επιφάνεια θα είχαμε ακόμα ένα κατέβασμα του ίδιου βάθους που θα οδηγούσε κι αυτό στην μεγάλη αίθουσα...
Στην εξόρμηση από την Ε.Σ.Ε (Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία) συμμετείχαν οι: Φάνης Ελληνας, Δημήτρης Βακιρτζής, Μανόλης Μοσχολιδάκης, Θανάσης Ξανθόπουλος Αλέξανδρος Τσεκούρας και Πέλλη Φιλιππάτου απο τον Ποσειδώνα ο Χρήστος Κιοσέογλου και η Έφη Ασλάνη  και ο Μάριος Βισβάρδης και η Ράνια Τελιούδη.

Κείμενο - Φωτο - Βιντεο
(Θανάσης Ξανθόπουλος)

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Αρχαίο Μεταλλείο "Μητροπήσι" 25/12/2009


Την Παρασκευή 25/12/2009 μαζί με τον φίλο και μέλος της Ε.Σ.Ε Μανόλη Μοσχολιδάκη επισκεφθήκαμε το πολύ ενδιαφέρον αρχαίο Μεταλλείο ¨Μητροπήσι¨ (αρχ. ονομ. Αμφιτρόπη) στην Αττική.
Είναι ένα αρκετά μεγάλης έκτασης μεταλλείο που παρουσιάζει σε πολλά σημεία του, αξιόλογο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο!




Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΒΑΡΑΘΡΟ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ 19/12/2009








Το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Δεκεμβρίου μέλη της ΕΣΕ πραγματοποιήσαμε μια επίσκεψη στον πανέμορφο και αγαπημένο μας προορισμό, στον Παρνασσό.
Σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Πολύδροσο με τον καταπληκτικό και πλούσιο διάκοσμο του.
Έτσι λοιπόν μια όμορφη φιλική παρέα ξεκίνησε από το βράδυ της Παρασκευής με προορισμό τον Παρνασσό, φορτωμένη με τον εξοπλισμό της και πολύ διάθεση και όρεξη, τώρα που τελείωσαν και τα σεμινάρια Β΄ βαθμού, για να δει ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Στερεάς Ελλάδας.
Τα δελτία καιρού δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικά, αλλά η επιθυμία μας, ήταν μεγαλύτερη, από τον φόβο, μην μας τα χαλάσει ο καιρός…
Ο φίλος μας και μέλος της ΕΣΕ Παναγιώτης Γεωργίου μας φιλοξένησε για ακόμα μια φορά στο ζεστό και φιλόξενο, σπίτι του στον Παρνασσό και παρόλο που ήμασταν 9 άτομα και την επομένη ημέρα που ήρθε και η Βικτόρια σύνολο 10, βρέθηκε χώρος για όλους μας…
Ευτυχώς το πρωί του Σαββάτου δεν έδειχνε πως θα μας δημιουργούσε πρόβλημα ο καιρός και έτσι ξεκινήσαμε ίσως λίγο πιο αργά απ ότι θα έπρεπε για το βάραθρο…
Το ζητούμενο ήταν να προλάβουμε να μην βγούμε ενώ θα είχε νυχτώσει από το βάραθρο, μιας και το μονοπάτι κατά την επιστροφή θα ήταν αρκετά δυσδιάκριτο και δεν ξέραμε και τι καιρικές συνθήκες θα επικρατούσαν μέχρι εκείνη την ώρα…
Τελικά τα καταφέραμε και βγήκαμε νύχτα από το Πολύδροσο, η βροχή όμως που είχε πιάσει σταμάτησε γρήγορα και μας δόθηκε η ευκαιρία να κατεβούμε χωρίς πρόβλημα μέχρι τα αυτοκίνητα, με εξαίρεση βέβαια πως χάσαμε όπως ήταν φυσικό το μονοπάτι και ο φίλος μας ο Βασίλης Γιανούτσος, χάραξε την πορεία μας αυτοσχεδιάζοντας και χαράζοντας νέους δρόμους!!!
Όλα πήγαν καλά και θα έλεγα πως το διασκεδάσαμε με την μικρή αυτή περιπέτεια μας, φαντάζομαι όμως την απορία και την έκπληξη κάποιου από το χωριό Πολύδροσος, αν κοιτούσε προς το βουνό και έβλεπε 9 φακούς να κατεβαίνουν με ψιλοβρόχι βραδιάτικα μέσα από τα πουρνάρια και τα κατσάβραχα…
Σημασία έχει όμως πως όλα τα παιδιά, πέρασαν πολύ καλά, εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά του σπηλαίου και αυτό τους γέμισε με ενέργεια και επιθυμία για μελλοντικές εξορμήσεις, που ήδη προγραμματίζονται…
Την επόμενη ημέρα την Κυριακή ο καιρός δυστυχώς μας τα χάλασε η βροχή ήταν αρκετά έντονη και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε μια επίσκεψη στο Κωρύκειο Άντρο για μια περιήγηση σε ένα από τα πιο γνωστά λατρευτικά Ιερά σπήλαια της Αρχαίας Ελλάδας.
Στην εξόρμηση έλαβαν μέρος από την ΕΣΕ οι: Βασίλης Γιανούτσος, Παναγιώτης Γεωργίου, Βικτόρια Λιάτου, Άννα Μαστοράκη, Θανάσης Ξανθόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Θανάσης Σουλιώτης και Αλέξανδρος Τσεκούρας και από τον Ποσειδώνα οι φίλοι μας Άννα Ασλάνη και Χρήστος Κιοσέογλου.
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε και στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Σ.Ε:
http://www.ese.edu.gr/default.asp?V_DOC_ID=2721


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

ΦΡΕΑΡ "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" (-105μ) ΚΑΜΑΡΙΖΑ - ΛΑΥΡΙΟ 6/12/2009








Την Κυριακή 6/12/2009 τα μέλη της Ε.Σ.Ε: Ξανθόπουλος Θανάσης, Γιανούτσος Βασίλης και Μαστοράκη Αννα επισκεφθήκαμε την περιοχή Αγ. Κωνσταντίνου - Καμάριζα στο Λαύριο με σκοπό να πραγματοποιήσουμε κατάβαση σε ένα τεχνητό Μεταλλευτικό Φρέαρ που είχα εντοπίσει σε παλαιότερη επίσκεψή μου.
Συμβουλευόμενος τους χάρτες από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κονοφάγου "ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΛΑΥΡΙΟ" και κάνοντας σύγκριση με το στίγμα που πήρα ταυτοποίησα πως το συγκεκριμένο Φρέαρ είναι αυτό που στους χάρτες έχει την ονομασία "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" .
Οι εκτιμήσεις μας ήταν πως το βάθος του πλησίαζε τα 100 μέτρα! πράγμα που τελικά επαληθεύθηκε, πιο συγκεκριμένα υπολογίσαμε ότι το βάθος έφτανε τα -105 μέτρα.
Ο σκοπός μας ήταν να διαπιστώσουμε αν θα μπορούσαμε μέσω αυτού του Φρέατος να έχουμε πρόσβαση σε τυχόν στοές που θα ξεκινούσαν από τον πάτο του πηγαδιού.
Για την κατάβαση μας χρησιμοποιήσαμε ένα σχοινί των 100 μέτρων το οποίο δέσαμε πάνω στο αυτοκίνητο του Βασίλη μιας και δεν προσφερόταν άλλο κατάλληλο σημείο για να αρματώσουμε.
Να σημειωθεί ότι το Φρέαρ "Ριμπάρη 1" βρίσκεται στον μικρό λόφο βόρεια της Καμάριζας που έχει και την ονομασία Μικρό Ριμπάρη.
Στην κορυφή του ίδιου λόφου βρίσκεται και το μεγάλης παλαιοντολογικής σημασίας Σπήλαιο του Κίτσου.
Το "Ριμπάρη 1" βρίσκεται εντός ενός μικρού κτίσματος που σήμερα η οροφή του έχει καταρρεύσει και φαίνεται ξεκάθαρα από διάφορα μεταλλικά, σκουριασμένα σήμερα, στηρίγματα ότι κάποτε εκεί υπήρχε μηχανισμός - βαρούλκο που ανέβαζε φορτία, ένας ανελκυστήρας δηλαδή.
Η περιοχή σήμερα είναι δασώδης και ερημική και δεσπόζει του χωριού Αγ. Κωνσταντίνος.
Να σημειωθεί ότι μόλις 15 μέτρα χαμηλότερα από το Φρέαρ "ΡΙΜΠΑΡΗ 1" βρίσκεται δεξαμενή νερού που μάλλον τροφοδοτεί το χωριό.
Δεν γνωρίζουμε αν είναι γεώτρηση για την λήψη νερού, η απλά μια δεξαμενή αποθήκευσης, αλλά σύμφωνα με τα ευρήματα που ανακαλύψαμε μέσα στο Φρέαρ και που θα περιγράψω παρακάτω, κρίναμε πως πρέπει να ενημερωθεί η τοπική κοινωνία και οι αρχές.
Πιο συγκεκριμένα όταν ξεκίνησα την κατάβαση μου διαπίστωσα πως υπήρχαν στα τοιχώματα του πηγαδιού σκαλωμένες διάφορες συσκευασίες από φάρμακα!!!
Μπόρεσα και μάζεψα μερικές για να τις δούμε όταν θα ανέβαινα στην επιφάνεια νομίζοντας αρχικά πώς απλά κάποιος πέταξε μερικά φάρμακα που δεν του χρειάζονταν.
Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη καθώς όταν έφτασα στο τέλος του σχοινιού και διαπίστωσα πως μου έλειπαν μόνο 4 μέτρα για να φτάσω στον πάτο του πηγαδιού, είδα πως στο πηγάδι υπήρχαν μεγάλες μαύρες σακούλες σκουπιδιών που είχαν ανοίξει και μέσα τους περιείχαν χιλιάδες συσκευασίες από διάφορα φάρμακα - κυρίως χάπια!
Δεν πρόσθεσα το λίγο σχοινί που χρειαζόταν για να κατέβω τα υπόλοιπα 4 μέτρα απλά φωτογράφισα τα αναπάντεχα αλλά και επικίνδυνα ευρήματα και θεώρησα πιο ασφαλές να επιστρέψω στην επιφάνεια και να ενημερώσω τον Βασίλη και την Αννα για την κατάσταση.
Έπειτα κατέβηκε και ο Βασίλης και διαπίστωσε κι ίδιος τα όσα του ανέφερα.
Οι τρεις συσκευασίες που είχα ανεβάσει ανήκαν σε διαφορετικές φαρμακευτικές ουσίες.
Ο Βασίλης ανεβαίνοντας βρήκε σε μια εσοχή ένα σωληνάριο μια φαρμακευτικής αλοιφής.
Μάλιστα σε μια από τις συσκευασίες χαπιών που είχε ανοίξει διαπιστώσαμε την προχωρημένη αποσύνθεση τους και μάλιστα από στερεά μορφή τα χάπια είχαν μετατραπεί σε ένα μαύρο και δύσοσμο υγρό!
Αν λοιπόν λάβουμε υπ όψιν πως 15 μόλις μέτρα χαμηλότερα βρίσκεται Δεξαμενή Νερού και σε λίγες εκατοντάδες μέτρα είναι τα πρώτα σπίτια έχουμε να κάνουμε με ένα ζήτημα που αποτελεί κίνδυνο για την Δημόσια Υγεία!
Δεν μπορούμε να ξέρουμε επίσης τον πραγματικό όγκο αυτών των φαρμακευτικών αποβλήτων γιατί το πηγάδι έχει βουλώσει και δεν γνωρίζουμε ποιο ήταν το τελικό του βάθος.
Σίγουρα πάντως κάποτε το πηγάδι πρέπει να συναντούσε κάποιο σύστημα στοών πράγμα που σήμερα είναι πλέον αδύνατον από τα σκουπίδια που έχουν ρίξει εντός του.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την εγκληματική συμπεριφορά κάποιων απέναντι στα σπήλαια - βάραθρα και κάθε είδους τεχνητά, η μη, εγκοιλα της πατρίδας μας που σε μερικές περιπτώσεις, όπως αυτή, φτάνουν να απειλούν σοβαρά την δημόσια Υγεία.

Κείμενο - Φωτογραφίες
Θανάσης
Ξανθόπουλος