Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Καταφύγιο Ραφήνας - Νομός Αττικής




























Στήν πολη της Ραφήνας δεσπόζει ο λεγόμενος "Λόφος Οχυρού".
Σήμερα το μέρος αυτό είναι μια πολύ όμορφη και γεμάτη δέντρα, τοποθεσία, με θαυμάσια θέα πρός το λιμάνι της Ραφήνας.
Ο χώρος αυτός που κάποια στιγμή δέχτηκε μια κάποιας είδους ανάπλαση, σήμερα όμως δυστυχώς, μοιάζει λίγο παραμελημένος και αφημένος θα έλεγα στην τύχη του.
Δεν γνωρίζω τους λόγους που συμβαίνει αυτό και εύχομαι σύντομα να τύχει της προσοχής που του αρμόζει μιας και εκτός απο το φυσικό κάλλος, ο λόφος Οχυρού φιλοξενεί και ενα Γερμανικό Οχυρωματικό έργο φτιαγμένο κατα την διάρκεια της Κατοχής 1941-44.
Στην δημοσίευση αυτή θα ασχοληθούμε το υπόγειο καταφύγιο και θα υπάρξει άλλη ανάρτηση που θα παρουσιάσω τα εξωτερικά οχυρωματικά έργα.

Όπως λοιπον μας πληροφορεί και η σελίδα http://stylianosbertolis.blogspot.gr/p/blog-page_18.html

"Οι Γερμανοί μπήκαν στη Ραφήνα την Πρωτομαγιά του 1941. Στη μέση της χωμάτινης τότε κεντρικής πλατείας Πλαστήρα κάνουν προσκλητήριο σε ένα χωριό έρημο από ανθρώπους. Οι Ραφηνιώτες πίσω από τις γρίλιες των παραθύρων τους, παρακολουθούσαν τις κινήσεις των στρατιωτών που έμοιαζαν με αυτές των ρομπότ. Η ανοιξιάτικη μέρα ήταν ηλιόλουστη και πολλοί από αυτούς αφού επιτάσσουν τα ξενοδοχεία της Ραφήνας πηγαίνουν στη θάλασσα.
Μέσα στον Μάη φθάνουν και άλλοι Γερμανοί στρατιώτες και αναζητώντας μονιμότερες εγκαταστάσεις ανεβαίνουν στον λόφο της Παναγίτσας ή Οχυρό όπως το λέμε σήμερα. Εκεί αρχίζουν να κατασκευάζουν μόνιμα καταλύματα. Τα οχυρωματικά έργα των Γερμανών ξεκίνησαν από το λόφο του Οχυρού αλλά συνεχίστηκαν και κοντά στις ακτές της Ραφήνας και τις παραλίες.
Κάθε Ραφηνιώτης από 16 έως 60 χρονών ήταν υπόχρεος σε αγγαρεία μια μέρα την εβδομάδα. Η αγγαρεία ήταν κυρίως το σκάψιμο των ορυγμάτων, το άνοιγμα υπόγειων στοών στα σπλάχνα του λόφου Οχυρό και το ρίξιμο μπετόν για να σκεπαστούν οι στοές και για να κατασκευάσουν τις βάσεις των πολυβολείων. Αμοιβή ήταν ένα κομμάτι μαύρο ψωμί λες και ήταν φτιαγμένο από ροκανίδι και λίγα ξερά, πολλές φορές μουχλιασμένα, δαμάσκηνα.
Στον λόφο του «Οχυρού», υπήρχαν διάσπαρτα πέντε τεράστια κανόνια φερμένα καθώς έλεγαν από τη Γαλλία, από τη περίφημη γραμμή Μαζινό. Τα κανόνια αυτά ήταν περιστρεφόμενα κατά 270 μοίρες και στηριζόντουσαν σε κυκλικές βάσεις από μπετόν. Οι βάσεις αυτές με διάμετρο ως και 15 μέτρα, είχαν περιμετρικά τους υπόγειες τσιμέντινες αποθήκες πυρομαχικών και βέβαια υπήρχαν ορύγματα βάθους ως και 1,5 μέτρο ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά και με τους θαλάμους. Η θέση ήταν στρατηγική. Μπορούσαν να εποπτεύουν όλη τη περιοχή από τον Σχοινιά μέχρι το Πόρτο Ράφτη. Μάλιστα μερικές βίλλες στην περιοχή του Αγίου Νικολάου Ραφήνας τις κατεδάφισαν ώστε να έχουν ακόμη καλύτερη ορατότητα προς Μαραθώνα.
.Κατά τη διάρκεια της κατοχής έδρασαν στη Ραφήνα αντιστασιακές ομάδες του ΕΑΜ καθώς επίσης «υφάνθηκε» ένα δίκτυο για την διαφυγή στη Μέση Ανατολή με πρώτο σταθμό τον Τσεσμέ. Μεταξύ των γνωστών πολιτικών που διέφυγαν από τη Ραφήνα είναι ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο πρώην υπουργός Γιάννης Χαραλαμπόπουλος.
Τα καΐκια της διαφυγής ήταν η «Παναγία», η «Αγία Παρασκευή» αλλά και το πιο γνωστό «Αγία Κυριακή». Γνωστό από το τραγούδι του Βίρβου, «Τολέγαν Άγια Κυριακή εκείνο το καΐκι…Αλεξάνδρεια, Ραφήνα πήγαινε τα χρόνια εκείνα, και για μπάρκο μες στα αμπάρια είχε όλο παλικάρια…»
Πάνω σε παλιά πολυβολεία των Γερμανών είναι κτισμένος ο Άγιος Νικόλαος και η Αγία Μαρίνα. Αλλά και το πρώτο σχολείο μετά την κατοχή, στο κέντρο του συνοικισμού, φτιάχτηκε από την ξυλεία που άφησαν στο τέλος του πολέμου οι Γερμανοί στο οχυρό.
Ο Γερμανικός στρατός κατοχής έφυγε από τη Ραφήνα στις 12 Οκτώβρη του 1944. "
Τα ιστορικά στοιχεία ήταν αναρτημένα  στο site του κυρίου Βασίλη Πιστικίδη τέως αντιδημάρχου Ραφήνας και νυν αντιπρόεδρου Δ.Σ. Δημοτικού συμβουλίου δήμου Ραφήνας-Πικερμίου (www.vpistikidis.gr) .

Κάτι επίσης ενδιαφέρον υπάρχει και στην σελίδα  http://pireorama.blogspot.gr/2009/09/blog-post.html

"Οι Γερμανοί έφυγαν από την Ραφήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944 αφού φρόντισαν πρώτα να μεταφέρουν τα πάντα από το εσωτερικό του. Στο τέλος μάλιστα το ανατίναξαν φεύγοντας. Η τεράστια αυτή έκρηξη που κατέστρεψε το μισό οχυρό, κατέστρεψε και τα υπόλοιπα πυροδοτικά καλώδια με αποτέλεσμα να μείνει αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα.".

Πράγμα που σημαινει οτι σήμερα μπορούμε να δούμε μέρος του οχυρού και όχι ολόκληρο όπως ήταν εκείνη την εποχή !
Το καταφύγιο του Οχυρού της Ραφήνας διέθετε 2 εισόδους κε των οποίων η μία σήμερα είναι κλειστή απο μπάζα και κοντά έχει κτιστεί μια κατοικία και ενα πηγάδι εξαερισμού βάθος περίπου 15 μέτρων.

Ευχαριστώ για την καλή παρέα, τους Γιώργο, Θωμά, Ιωάννη και Κωνσταντίνο.

Θάνος
Ξανθόπουλος

Σχετικές με Οχυρά σελίδες μου

Οχυρό Λίσσε
Οχυρό Πυραμιδοειδές
Οχυρό Παρταλούσκα
Οχυρό Batteria
Οχυρό Βούλας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το μήνυμα σας!