ΣΠΗΛΑΙΟ "ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ" ΟΡΟΣ ΟΙΤΗ 10/10/2009

AGIO PNEYMA CAVE - Mt OITI

Το Σάββατο και την Κυριακή 10 και 11 Οκτωβρίου 2009 τα μέλη της ΕΣΕ Θανάσης Ξανθόπουλος - (Υπεύθυνος Αποστολής), Τσακανίκας Γιάννης, Γιανούτσος Βασίλης και Μαστοράκη Αννα, κατόπιν προσωπικής επικοινωνίας μαζί μου και πρόσκλησης, από τον κ. Κωστα Στασινό κάτοικο Λαμίας, επισκεφθήκαμε και εξερευνήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον σπήλαιο στο όρος Οίτη στην περιοχή Άγιο Πνεύμα όπου και ομώνυμη εκκλησία.
Ο κ. Κώστας Στασινός μας φιλοξένησε στο σπίτι του στην Λαμία και τα μέλη της ΕΣΕ που μετείχαμε στην αποστολή τον ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα μας παρείχε.
Από πληροφορίες που είχε από βοσκό της περιοχής που του υπέδειξε το συγκεκριμένο σπήλαιο μας κάλεσε για να το εξερευνήσουμε.
Το σπήλαιο το οποίο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον είναι παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού σε υψόμετρο 1207 μέτρα.
Σήμερα το νερό εκβάλει 5 μέτρα χαμηλότερα και σε μια απόσταση 15 μέτρα πιο αριστερά από την παλαιά έξοδο όπου βρίσκεται η είσοδος του σπηλαίου.
Το συνολικό μήκος που εξερευνήθηκε μέχρι στιγμής είναι περίπου 250 μέτρα και τα μέλη της ομάδας Γιανούτσος Βασίλης και Τσακανίκας Γιάννης, ανέφεραν ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί μία ακόμη τεχνητή διάνοιξη (είχε προηγηθεί ακόμα μια διάνοιξη για να περάσουμε, πιο πριν, σε άλλο σημείο), μιας και το σπήλαιο δείχνει να συνεχίζει, δίνοντας μας πολλές ελπίδες για αρκετά μεγάλο μήκος ακόμα...
Όσο προχωρούσαμε σε βάθος ο διάκοσμος του σπηλαίου ήταν πιο πλούσιος.
Στο δάπεδο υπάρχει μαλακή άμμος και μικρά βότσαλα και σε κάποια σημεία λάσπη ξερή.
Υπάρχει επίσης ένας μικρός παράπλευρος κλάδος που σταματά μετά από 20 μέτρα περίπου και ξεκινά και αυτός λίγο μετά την είσοδο του σπηλαίου σχεδόν παράλληλα με τον άλλον.
Σε κάποια σημεία του μεγάλου κλάδου του σπηλαίου χρειάστηκε να σκάψουμε, την ευτυχώς, μαλακή άμμο και να περάσουμε από στενά λαγούμια και στενώματα.
Σε κάποια σημεία ο διάδρομος είναι άνετος και μπορεί κάποιος να σταθεί και να προχωρήσει όρθιος.
Η ομάδα θα συνεχίσει τη εξερεύνηση και χαρτογράφηση του σπηλαίου Αγίου Πνεύματος (αυτήν την ονομασία αποφασίσαμε να δώσουμε στο νέο αυτό σπήλαιο) το ΣΚ 24 και 25 Οκτωβρίου, πραγματοποιώντας τεχνητές διανοίξεις σε κάποια σημεία που είναι απολύτως απαραίτητο για την ασφαλή και άνετη κίνηση των σπηλαιολόγων.
Να σημειωθεί ότι έλεγξα στο αρχείο της ΕΣΕ για τυχόν παλαιότερη καταγραφή του συγκεκριμένου σπηλαίου και δεν βρέθηκε κάποια αναφορά, όπως επίσης λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η ομάδα χρειάστηκε να σκάψει το δάπεδο σε κάποια σημεία αλλά και να κάνει διάνοιξη σε κάποια άλλα, δείχνει φανερά ότι δεν υπάρχει εξερεύνηση από άλλον σπηλαιολογικό σύλλογο τουλάχιστον μέχρις εκεί που έφτασε η ομάδα της ΕΣΕ.
Μένει λοιπόν να ανακαλύψουμε τι υπάρχει πέραν του σημείου που έχουμε ήδη φτάσει... πολύ σύντομα θα έχουμε νεότερα από την συνέχεια της εξερεύνησης μας.
Θανάσης
Ξανθόπουλος

ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΓΚΙΩΝΑΣ 27/9/2009

Την Κυριακή 27/9/2009 τα μέλη της ΕΣΕ (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) Ξανθόπουλος Θανάσης και Τσακανίκας Γιάννης και απο τον σπηλαιολογικό σύλλογο Ποσειδών, ο Κιοσέογλου Χρήστος, επισκεφθήκαμε τον Κάρκανο της Γκιώνας για συνεχίσουμε την εξερεύνηση σε ένα σημείο όπου είχαμε σταματήσει στην προηγούμενη επίσκεψη μας.
Αυτήν την φορά το επίπεδο του παγετώνα ήταν αισθητά μειωμένο (περίπου 5 μέτρα χαμηλότερα) και η κίνηση μας στο βάραθρο ήταν λίγο ευκολότερη.
Τελικά περνώντας τον στενό μαίανδρο μετά τον παγετώνα, μήκους περίπου 10 μέτρων κατεβήκαμε με σχοινί από το πατάρι που είχαμε σταματήσει την προηγούμενη φορά.
Το κατέβασμα αυτό βάθους περίπου 10 μέτρων καταλήγει σε μια στολισμένη αίθουσα πλάτους 3 μέτρων μέτρων και μήκους 15 μέτρων όπου φαίνεται πως εποχιακά σχηματίζεται μια λίμνη.
Αυτήν την φορά την βρήκαμε στεγνή.
Στο τέλος της αίθουσας υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα όπου ένας νέος μαίανδρος γεμάτος όμως με νερό συνεχίζει προς άγνωστη κατεύθυνση... εκεί σταματήσαμε κι εμείς...
Το βάθος του βαράθρου στο σημείο αυτό είναι -55 μέτρα.
Παρατηρήσαμε μέσα στην αίθουσα αυτή μία και μοναδική νυχτερίδα καθώς και διάφορα μικροαντικείμενα που κατά καιρούς έχει παρασύρει το νερό και τα έχει οδηγήσει στο χαμηλότερο επίπεδο του βαράθρου...

ΜΕΓΑΛΗ ΘΡΑΚΕΙΑ ΠΑΝΕΙΟΝ ΟΡΟΣ 20/9/2009

Την Κυριακή 20/9/2009 τα μέλη της Ε.Σ.Ε (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) Ξανθόπουλος Θανάσης, Τσακανίκας Γιάννης, Γιανούτσος Βασίλης, Μαστοράκη Αννα και Τζαβέλας Γιώργος επισκεφθήκαμε το βάραθρο "Μεγάλη Θρακειά" στο Πάνειον Ορος.
Το κατακόρυφο βάθος του βαράθρου είναι 67 μέτρα και καταλήγει σε μια μεγάλη αίθουσα με λίγο διάκοσμο.
Υπάρχουν στην Νότια πλευρά της αίθουσας δυο μεγάλες σταλαγμιτικές κολώνες ύψους περίπου 8 με 1ο μέτρα που είναι και το πιο εντυπωσιακό από άποψης στολισμού σημείο του βαράθρου.
Στα κάθετα τοιχώματα του μεγάλου πηγαδιού μέσα σε μικρές εσοχές υπάρχουν δύο φωλιές πουλιών και επίσης έχει αναπτυχθεί βλάστηση κυρίως στον ανατολικό κάθετο βράχο του πηγαδιού που δίνει μια πολύ όμορφη εικόνα καθώς κάποιος κατεβαίνει στο βάραθρο...
*Θρακειές ονομάζονται στην Αττική κυρίως τα σπήλαια που είναι κάθετα δηλαδή τα βάραθρα.
Αυτή την ονομασία δεν την συναντούμε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας παρά μόνο στην Ανατολική Αττική κυρίως και στα Μεσόγεια...

Σπήλαιο Δρακονέρας 30/8/2009

Ένα σπήλαιο με έντονο λαογραφικό αποτύπωμα όπως μαρτυρά και το όνομά του. Στο σπήλαιο κατοικούσε σύμφωνα με την παράδοση κάποιος δράκος, ενώ κατά την αρχαιότητα έως και πιο σύγχρονες εποχές το νερό του σπηλαίου χρησιμοποιείτο από τους κατοίκους.Ξεκινώντας κάπως αργά στην διάρκεια της μέρας ο Φάνης Έλληνας, ο Θανάσης Ξανθόπουλος και ο γράφων βρέθηκαν να κουβαλούν τα υλικά για την κατάβαση και υποβρύχια εξερεύνηση του σπηλαίου. Το υποβρύχιο τμήμα του σπηλαίου εξελίσσεται προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Η είσοδος στην μία από αυτές είναι πραγματικά στενή και τα καταδυτικά υλικά μετά βίας περνούν ενώ η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη.
Άλλη μια σπηλαιολογική ¨εκκρεμότητα ¨ είχε λάβει τέλος χαρίζοντας μας ικανοποίηση και γνώση .







Αναδημοσίευση από το blog του Δημήτρη Αντωνόπουλου
CAVEXPLORE
http://cavexplore.blogspot.com/

ΚΡΗΤΗ ΛΑΣΙΘΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009

Ανέβηκε από thanos_x.

Αύγουστος του 2009 και μια όμορφη παρέα με καλούς φίλους από την Αθήνα και την Κρήτη βρεθήκαμε σε μερικά από τα ομορφότερα σπήλαια του Νομού Λασιθίου και του Νομού Ηρακλείου.

Ξεκινήσαμε μαζί με τον φίλο Γιάννη Τσακανίκα απο τον Πειραιά να συναντήσουμε τον Βασίλη Γιανούτσο και την Αννα Μαστοράκη στον πανέμορφο Μόχλο του Νομού Λασιθίου όπου μας φιλοξένησαν, κάτι για το οποίο τους ευχαριστώ πολύ!

Με βάση μας λοιπόν το όμορφο και φιλόξενο σπίτι της Αννας ξεκινούσαμε καθημερινά σχεδόν για τις εξορμήσεις μας είτε αυτές ήταν για να δούμε κάποια σπήλαια κυρίως στο οροπέδιο της Σητείας, ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον σπηλαιολογικό πεδίο, είτε για περιήγηση στις τόσες ομορφιές που κρύβει το Λασίθι...

Μια από τις πιο όμορφες εκπλήξεις ήταν και η επίσκεψη μας στο καταπληκτικό Φαράγγι του Ρίχτη με τον 20μετρο καταρράκτη του και την πανέμορφη λίμνη που κάναμε και μπάνιο!!

Μαζί λοιπόν με τον Γιάννη τον Βασίλη και την Άννα επισκεφθήκαμε τα σπηλαιοβάραθρα Πλατύβολο*, Περιστερά και Χώνο στο οροπέδιο της Σητείας και λίγες μέρες αργότερα προστέθηκαν στην παρέα μας από το Τ. Τμήμα ΤΗΣ Ε.Σ.Ε ΚΡΗΤΗΣ η Πόπη Μπαξεβάνη και η Μαρία Κολτσίκογλου που μας οδήγησαν και συνόδεψαν στο καταπληκτικό σπηλαιοβάραθρο Χαμαίτουλο και στο υπόγειο παλάτι Βορινό!! ένα από τα ομορφότερα και μεγαλύτερα σπήλαια της Ανατολικής Κρήτης...

Η σπηλαιολογική μας περιήγηση έκλεισε με μια επίσκεψη στο υπέροχο βάραθρο Ψηστράκι του Νομού Ηρακλείου, μαζί με την φίλη μας Αφροδιτή Καρδαμάκη που ήταν και η αιτία να μας ξεσηκώσει με τον ενθουσιασμό της για να το επισκεφθούμε...
Το όμορφο αυτό ταξίδι έκλεισε με ένα διήμερο στην πανέμορφη παραλία Λίγκρες στον Νομό Ρεθύμνου!

Το τελικό συμπέρασμα; Οι στιγμές που μοιράζεσαι με τους φίλους σου έχουν ανυπολόγιστη αξία είναι ανεκτίμητες και μοναδικές.... δεν αγοράζονται ούτε με όλο το χρήμα του κόσμου...

Κάθε ταξίδι στην Αγαπημένη Κρήτη είναι για εμένα μοναδικό και είναι μια Μύηση...
Μια Μύηση σε έναν σπουδαίο τόπο που τον ανακαλύπτω σιγά σιγά και με κερδίζει όλο και περισσότερο...

Μέχρι την επόμενη φορά που θα σε ανταμώσω Περήφανη και Αγαπημένη μου Κρήτη κρατώ μέσα μου τις εικόνες και τις στιγμές που μου χάρισες....

Θανάσης
Ξανθόπουλος

*Ευχαριστούμε πολύ την Χρύσα Μαυρόκωστα του ΣΠ.Ο.Κ που μας γνωστοποίησε το στίγμα για το Πλατύβολο.

ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟ ΦΡΕΑΡ - ΛΑΥΡΙΟ 2/8/2009

Την Κυριακή 2/8/2009 μαζί με τους Μανόλη Μοσχολιδάκη και Γιάννη Τσακανίκα επισκεφθήκαμε και κατεβήκαμε ένα 40 μέτρων βάθους τεχνητό μεταλλευτικό πηγάδι (φρέαρ) στην περιοχή των αρχαίων μεταλλείων του Λαυρίου.
Το πηγάδι λαξευμένο πάνω στον σκληρό βράχο είναι ένα απο τα εκατοντάδες μεταλλευτικά πηγάδια που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή. Μερικά μάλιστα φθάνουν σε εντυπωσιακά βάθη (μερικοί μιλούν για τεχνητά φρέατα βάθους ανω των 250 μέτρων).
Ένα από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο σπηλαιολόγος που θέλει να κατέβει σε ενα τέτοιο τεχνητό φρέαρ ειναι το πόσο επαρκής και ασφαλής ειναι ο αέρας που υπάρχει μέσα σε αυτά, ιδίως απο ενα βάθος και μετά.
Δυστυχώς πολλά αρχαία μεταλλευτικά πηγάδια του Λαυρίου
έχουν μετατραπεί σε χώρο απόθεσης απορριμμάτων!!! πράγμα που τα καθιστά πολύ επικίνδυνα όσον αφορά τυχόν επικίνδυνα αέρια που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί απο την σήψη και αποσύνθεση τους.
Αυτό που μας εντυπωσίασε ήταν η τεχνική που ήταν διανοιγμένο το πηγάδι και το πόσο προσεγμένη ήταν η κατασκευή του....
Έχουμε καταλάβει άραγε την τεράστια αξία που έχουν ως τεχνικά έργα της αρχαιότητας αυτές οι κατασκευές;
Μάλλον όχι, ειδάλλως δεν θα πέταγαν μερικοί ηλίθιοι σκουπίδια μέσα σε αυτά...

Θανάσης Ξανθόπουλος

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Επίσκεψη σε 2 πανέμορφα Σπήλαια της Ανατολικής Κρήτης στον Νομό Λασιθίου...

Ένας υπέροχος και πανέμορφος Υπόγειος Κόσμος.....
Ιούλιος 2009 - Κρήτη...
Ευχαριστούμε τα παιδιά του Τμήματος Ε.Σ.Ε ΚΡΗΤΗΣ για την βοήθεια τους να επισκεφθούμε αυτά τα στολίδια....

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΨΑΡΗ 2009 - ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ ΚΡΗΤΗ -2

CAVING IN WHITE MAOUNTAINS - PSARI 2009 CRETE - GREECE

Ακόμα μια χρονιά στην Πανέμορφη και Ιερή Γη της Κρήτης....
Στα Περήφανα και Αγέρωχα Λευκά Όρη...
Είδα φίλους καλούς παλιούς και νέους...
Ζήσαμε στιγμές όμορφες, γεμάτες, μοναδικές...
Πως αλλιώς να γινόταν; όταν είσαι στην Κρήτη δεν μπορεί να συμβεί διαφορετικά...
Η αποστολή στην Ψαρή συνεχίστηκε και ξεπέρασαν κάθε προσδοκία τα αποτελέσματα...
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ στο Δημήτρη Δημοτάκη για την Φιλοξενία του....
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ στους Σπηλαιοσυντρόφους μου, που μου έδωσαν την χαρά και την ευκαιρία να ζήσω τέτοιες Μεγάλες Στιγμές....

Θανάσης

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΨΑΡΗ 2009 ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ ΚΡΗΤΗ

Η προγραμματισμένη φετινή εξερευνητική αποστολή της Ε.Σ.Ε. στα Λευκά Όρη, ολοκληρώθηκε με επιτυχία αλλά οι εξερευνήσεις και οι εκπλήξεις στην περιοχή δεν έχουν τέλος!
Το βάραθρο Ψ207 έφτασε ήδη σε βάθος περίπου 450 μέτρων και η εξερεύνησή του θα συνεχιστεί στο τέλος του μήνα.
Οι αποστολές στην Κρήτη αποτελούν τα τελευταία χρόνια κορυφαίο γεγονός που προσελκύει σπηλαιολόγους από όλη την Ελλάδα. Από τις 4 έως τις 12 του μήνα 40 σπηλαιολόγοι κατέγραφαν, εξερευνούσαν και χαρτογραφούσαν τα βάραθρα της περιοχής, συνεχίζοντας την περσινή δουλειά. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία!
Καταγράφηκαν περισσότερα από 60 νέα σπήλαια (στην συντριπτική τους πλειοψηφία βάραθρα), ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό της περιοχής σε 185. Από αυτά χαρτογραφήθηκαν περισσότερα από 70 και μαζί με τις περσινές φτάσαμε τις 101 χαρτογραφήσεις.
Τα μέλη της αποστολής κατασκήνωσαν και πάλι στο μητάτο του πάντα φιλόξενου Δημήτρη Δημοτάκη, στον Αθυμόλακκο. Στήθηκε το μαγειρείο με τον Μιχάλη Σουργιαδάκη να διαπρέπει για μια ακόμη αποστολή, εκτελώντας τις περίτεχνες συνταγές του! Η φορητή ηλεκτρογεννήτρια εξασφάλισε ρεύμα για τους υπολογιστές της γραμματείας η οποία κατέγραφε καθημερινά τα πάντα, ψηφιοποιώντας τις χαρτογραφήσεις και όλη την δουλειά της ημέρας. Οι στοιχειώδεις ανέσεις της κατασκήνωσης έκαναν πιο ξεκούραστη την διαβίωση των μελών της αποστολής που δούλεψαν με κέφι και φιλοτιμία κάτω από αντίξοες συνθήκες. Η υπερβολική ζέστη δυσκόλευε την μεταφορά των υλικών στις απότομες και κοφτερές πλαγιές της Ψαρής που και φέτος κατέστρεψαν αρκετά ζευγάρια παπούτσια. Ακόμη και το περπάτημα στον τραχύ αυτό τόπο ήταν δύσκολο.
Κάθε βράδυ, μετά την καταγραφή της δουλειάς της ημέρας, όλη η ομάδα μαζευόταν στο τραπέζι της κατασκήνωσης για φαγητό και κουβέντα. Το κλίμα ήταν και πάλι καταπληκτικό με πολύ κέφι και γέλια. Σε συνδυασμό με το ντόπιο κρασί αναπτέρωνε το ηθικό της ομάδας απαλύνοντας την κούραση της ημέρας. Η συζήτηση περιλάμβανε τον απολογισμό της ημέρας και τα σχέδια για την επόμενη.



Για τα πολλά νέα μέλη της αποστολής η συμμετοχή τους ήταν ένα πραγματικό σχολείο καθώς τους δόθηκε η ευκαιρία να εξασκηθούν στις τεχνικές της κάθετης σπηλαιολογίας και στην χαρτογράφηση, παράγοντας ένα πολύ δημιουργικό έργο. Όλοι οι συμμετέχοντες αποκόμισαν πολύτιμες εμπειρίες και συνέβαλαν στην μεγάλη επιτυχία της ιδιαίτερα απαιτητικής αυτής αποστολής. Ειδικά τα Μέλη του Τμήματος Κρήτης κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για την σωστή προετοιμασία και την άρτια οργάνωση της αποστολής. Αξίζει ακόμη να τονίσουμε την πολυάριθμη φετινή συμμετοχή των Μελών του Το.Τ.Β.Ε. που με το ανεξάντλητο κέφι τους έδωσαν το δικό τους χρώμα στην αποστολή.
Το Ψ207α που πέρυσι είχε σταματήσει στα -210 μ., φέτος άρχισε να μας δείχνει τις πραγματικές του διαστάσεις. Την πρωτομαγιά τα μέλη του Τμήματος Κρήτης το έφτασαν στα -310 μ. και στη διάρκεια της φετινής αποστολής έφτασε στα -450 μ. όπου ένας πολύ στενός μαίανδρος μας έκλεισε (ελπίζουμε προσωρινά) το δρόμο. Επίσης συνδέθηκαν και χαρτογραφήθηκαν τα Ψ207β και Ψ207γ, βαθαίνοντας το σύστημα κατά 13 μέτρα. Οι μεγάλες διαστάσεις των πηγαδιών του, η μορφολογία του πετρώματος και ο παγωμένος αέρας που ρέει έντονα στην αρχή του μαιάνδρου, μας πείθουν ότι δεν μας έχει αποκαλύψει όλα τα μυστικά του.
Σε δέκα μέρες θα γίνει μια ακόμη αποστολή με στόχο την πλήρη εξερεύνηση και την ολοκλήρωση της χαρτογράφησής του.
Τα πλήρη αποτελέσματα της αποστολής θα ανακοινωθούν σύντομα και θα δημοσιευτούν στον επόμενο Τόμο του Δελτίου της Ε.Σ.Ε. Η πρώτη παρουσίαση θα γίνει τον Σεπτέμβριο στην Σάμο, στα πλαίσια της 12ης Πανελλήνιας Σπηλαιολογικής Συνάντησης.

Φάνης Έλληνας

PSARI 2009 CRETA
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ

ΕΦΤΑΣΤΟΜΟΣ - ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΓΑΛΑΖΟΥΛΑ 27-28/6/2009

Ένα πολύ ενδιαφέρον σπηλαιολογικό Σαββατοκύριακο περάσαμε μια παρέα μελών της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας στις 27 και 28 Ιουνίου 2009.
Το πρόγραμμά μας περιελάμβανε για το Σάββατο επίσκεψη στον εντυπωσιακό Εφτάστομο για να γνωρίσουν και τα νέα μέλη του συλλόγου, κυρίως, αυτό το πολύ όμορφο σπηλαιοβάραθρο που βρίσκεται μέσα στον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού.
Έτσι πρωί Σαββάτου αναχωρήσαμε από την Αθήνα οι: Ξανθόπουλος Θανάσης, Τσακανίκας Γιάννης, Σφρίντζερης Κώστας, Καλαμπάκας Αποστόλης, Γεωργίου Παναγιώτης, Τσεκούρας Αλέξανδρος, Βικτώρια Λιάτου και η Vesna Pesic.
Η επίσκεψη στον Εφτάστομο ενθουσίασε όλα τα παιδιά της παρέας με τον εντυπωσιακό παγετώνα, τους παγοσταλακτίτες και τους παγοσταλαγμίτες, θέαμα μοναδικό και σπάνιο, ειδικά μια τέτοια εποχή που το καλοκαιράκι έχει μπει πλέον για τα καλά.
Ο καιρός βέβαια στον Παρνασσό ήταν λίγο ασταθής, άλλοτε με ηλιοφάνεια και άλλοτε με απειλητικά σύννεφα, που περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή πως θα μας έβρισκε κάποια από τις δυνατές καλοκαιρινές μπόρες…
Η ομάδα κινήθηκε αρκετά γρήγορα βγάλαμε και τις σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες και ο σκοπός μας ήταν να κατέβουμε στην Ιτεα για ένα θαλασσινό μπανάκι…
Μια τυχαία όμως συνάντηση έξω από τον Εφτάστομο με τον Νίκο Γαλαζούλα που εργάζεται στο δασικό χωριό ΕΛΑΤΟΣ κοντά στην Αγόριανη μας άλλαξε τα σχέδια για το εκείνο το απόγευμα αλλά και την προγραμματισμένη επίσκεψη που είχαμε κανονίσει για το σπηλαιοβάραθρο Πολύδροσο την Κυριακή 28/6.
Ο φίλος Νίκος μας γνωστοποίησε την ύπαρξη ενός κάρκανου μέσα στο δάσος το οποίο είχε εντοπίσει τυχαία περπατώντας στο βουνό.
Μην γνωρίζοντας κανένας μας για το βάραθρο αυτό και προσωπικά κι εγώ ούτε είχα ξανακούσει κάτι σχετικό για εκείνη την περιοχή αποφασίσαμε να πάμε να κάνουμε μια αυτοψία το απόγευμα του Σαββάτου να δούμε αν υπήρχε ενδιαφέρον.
Ο Νίκος μας έδωσε ένα πρόχειρο σχεδιάγραμμα της διαδρομής που έπρεπε να ακολουθήσουμε και όλη η ομάδα ξεκινήσαμε να ψάχνουμε μέσα στο δάσος να εντοπίσουμε την είσοδο.
Μετά από μια αναζήτηση 40 λεπτών περίπου εντοπίσαμε την είσοδο του Κάρκανου.
Αποφασίσαμε όλοι μαζί να αναβάλλουμε την επίσκεψη στον Πολύδροσο και να επιστρέψουμε την Κυριακή το πρωί στο άγνωστο για εμάς βάραθρο.
Από μια πρόχειρη εκτίμηση με ρίψη πέτρας το βάθος το υπολογίσαμε γύρω στα 30 μέτρα πράγμα που τελικά επαληθεύθηκε την επόμενη μέρα που κατεβήκαμε.
Κυριακή πρωί με την συνοδεία και του φίλου Νίκου που μας συνόδεψε αυτήν την φορά, ξεκινήσαμε για τον Κάρκανο που τιμής ένεκεν του δώσαμε προς το παρόν το όνομα του - Γαλαζούλα.
Θα γίνει έρευνα στο αρχείο της Ε.Σ.Ε αν υπάρχει κάποια αναφορά εξερεύνησης η καταγραφής για το συγκεκριμένο βάραθρο και αν δεν βρεθεί κάτι θα προτείνουμε στον έφορο Αρχείου να καταχωρηθεί ως Κάρκανος Γαλαζούλα.
Το βάραθρο έχει τελικό βάθος περίπου 30 μέτρα με πολύ ψηλή οροφή στο βαθύτερο σημείο που φτάνει και τα 15 μέτρα.
Το βαθύτερο σημείο του έχει κλείσει με πολλές πέτρες και χώματα που πέφτουν από την είσοδο και λόγω της μεγάλης κλίσης που υπάρχει καταλήγουν όλα στο χαμηλότερο σημείο.
Είναι ολοφάνερο όμως ότι το βάραθρο συνέχιζε παλαιότερα σε μεγαλύτερο βάθος.
Υπάρχουν στο εσωτερικό του πολύ ψηλές σταλαγμιτικές κολώνες λευκού χρώματος που εντυπωσιάζουν.
Παρατηρήθηκαν επίσης οστά ζώων που είχαν πέσει από την είσοδο καθώς και πάρα πολλά έντομα που μάλιστα κατά την κατάβαση και ανάβαση σηκώνονται σαν σύννεφο δημιουργώντας πρόβλημα στην αναπνοή.
Σε ένα σημείο του κάθετου τοιχώματος βρέθηκε ένα παλιό καρφί (σπιντ) πράγμα που δείχνει ότι έχει γίνει στο παρελθόν εξερεύνηση από σπηλαιολόγους.
Δυστυχώς ο Νίκος παρ ότι ρώτησε και ντόπιους αν θυμούνται κάποια σπηλαιολογική ομάδα αν είχε κατέβει στο βάραθρο δεν έμαθε κάποια πληροφορία.
Ίσως να το είχε εξερευνήσει μια Αγγλική αποστολή που είχε κάνει έρευνες στον Παρνασσό πριν αρκετά χρόνια.
Ετσι λοιπόν έκλεισε το όμορφο αυτό Σαββατοκύριακο που αν εξαιρέσουμε την απίστευτη ταλαιπωρία της επιστροφής στην Εθνική οδό όλα πήγαν μια χαρά.
Θα ήθελα τέλος να ευχαριστήσω τον Παναγίωτη Γεωργίου που μας φιλοξένησε στο σπίτι του στην Αράχωβα.

Θανάσης Ξανθόπουλος

ΚΑΡΚΑΝΟΣ ΓΚΙΩΝΑΣ 20 - 21/6/2009

Το ΣΚ 20 και 21 Ιουνίου 2009 τα μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Ξανθόπουλος Θανάσης, Γιανούτσος Βασίλης, Μαστοράκη Αννα και Τσακανίκας Γιάννης και ο Κιοσέογλου Χρήστος από τον σπηλαιολογικό σύλλογο Ποσειδών επισκεφθήκαμε τον Κάρκανο της Γκιώνας.
Ο Κάρκανος έχει εξερευνηθεί από παλιότερες σπηλαιολογικές αποστολές και ο σκοπός μας ήταν να διαπιστώσουμε αν υπάρχει τυχόν άγνωστο τμήμα μιας και λόγω του παγετώνα που βρίσκεται μέσα στο βάραθρο τους περισσότερους μήνες του έτους είναι η αιτία να κλείνουν κάποια περάσματα.
Η επίσκεψη θα επαναληφθεί σύντομα μέσα στο καλοκαίρι ελπίζοντας πως ο όγκος του παγετώνα θα έχει μειωθεί κάπως, αφήνοντας έτσι ευκολότερη πρόσβαση στο εσωτερικό του.
Υπάρχουν πάντως κάποιες ενδείξεις για πιθανή συνέχεια του βαράθρου σύμφωνα και με πληροφορίες που είχαμε από τον φίλο και μέλος της Ε.Σ.Ε Αλκη Πετράκη..
Η κατασκήνωση της ομάδας έγινε στην περιοχή της Αρβανιτόραχης.

ΝΕΡΟΣΠΗΛΙΑ ΟΘΡΥΣ 14/6/2009

NEROSPILIA

Μια από τις προγραμματισμένες εξορμήσεις του συλλόγου μας έγινε το Σαββατοκύριακο 13 και 14 Ιουνίου του 2009 και όλοι όσοι συμμετείχαμε γυρίσαμε στην Αθήνα με τις καλύτερες εντυπώσεις από την ομορφιά που αντικρίσαμε εντός και εκτός σπηλαίου.

Η Όθρυς μας επιφύλαξε εκπλήξεις ευχάριστα αναπάντεχες θα έλεγα.

Το σπουδαιότερο όμως κατά την γνώμη μου ήταν το όμορφο και ζεστό κλίμα που σχηματίστηκε ανάμεσα στην παρέα που ξεκινήσαμε για αυτήν την εξόρμηση.

Είχαμε την ευκαιρία παλαιότεροι και νεότεροι του συλλόγου, να γνωριστούμε καλύτερα, τώρα που τα σεμινάρια έχουν τελειώσει και σιγά σιγά να αρχίσουμε να σχηματίζουμε έναν νέο πυρήνα ανθρώπων, που ελπίζουμε και θέλουμε όλοι μας, να ¨δέσει¨ και να αποτελέσει αργότερα μια ομάδα που θα πάει ακόμα πιο μπροστά την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία με την δράση της.

Πολλές ήταν οι στιγμές αυτό το πολύ όμορφο ΣΚ που σκεφτόμουν βλέποντας τους παλιούς και νέους σπηλαιοσυντρόφους μου, πως οι άνθρωποι δενόμαστε μεταξύ μας μέσα από τις κοινές δραστηριότητες μας και κυρίως μέσα από τα κοινά βιώματα μας.

Είναι κάτι που συμβαίνει σταδιακά και σε βάθος χρόνου…

Ο σπηλαιοσύντροφος δεν είναι κάτι απλό, στηρίζεσαι σε αυτόν και στηρίζεται κι αυτός σε εσένα και μέσα και έξω από το σπήλαιο.

Μοιράζεσαι μαζί του και καλές αλλά και δύσκολες στιγμές, ευχάριστες και δυσάρεστες, πράγμα που σιγά σιγά σε κάνει να αρχίζεις να τον εμπιστεύεσαι και να μπορείς να υπολογίζεις σε αυτόν και εκείνος εσένα.

Ένα ήταν το σίγουρο ότι ζήσαμε όλη η παρέα στιγμές μοναδικές από εκείνες που την στιγμή που συμβαίνουν ξέρεις ότι είναι ιδιαίτερες.

Μια από αυτές ήταν όταν έχοντας λίγο χαθεί στους δαιδαλώδεις χωματόδρομους της Όθρυς και η ώρα ήταν ήδη 1.00 τα μεσάνυχτα ψάχνοντας ένα μέρος απλά να κατασκηνώσουμε και την επόμενη μέρα να βρούμε την Νεροσπηλιά, βρήκαμε τυχαία ένα καταφύγιο μέσα στο δάσος που ήταν ότι το καλύτερο για όλους μας, μιας και μετά από την επίσκεψη στην πανέμορφη Τιτανοσπηλιά και κάμποσα χιλιόμετρα πάνω στους χωματόδρομους της Όθρυς χρειαζόμασταν όλοι μας ξεκούραση.

Το καταπληκτικό ξύλινο καταφύγιο λες και μας περίμενε και είχε ότι ακριβώς θα θέλαμε για περάσουμε μια νύχτα στο βουνό.

Λίγο πριν κοιμηθούμε αρχίσαμε να διηγούμαστε μεταξύ μας διάφορες ιστορίες παράξενες, περίεργες, αστείες και ότι άλλο κατέβαζε το μυαλό μας μέχρι έναν έναν να μας πάρει ο ύπνος…

Μοναδικές στιγμές…

Το άλλο πρωί η έκπληξη μεγάλωσε όταν με το πρώτο φως του Ήλιου είδαμε σε τι μαγικό μέρος βρισκόμασταν μιας και την Νύχτα όταν φτάσαμε δεν μπορούσαμε να δούμε και πολλά γύρω μας…

Ένα πανέμορφο Ελατόδασος και 2 μικρά ποτάμια που περνούσαν δίπλα από το καταφύγιο ήταν μια εικόνα που σπάνια συναντάς πια στα πολύπαθα Ελληνικά Βουνά…

Μετά από ένα πρωινό γεύμα που τίποτα δεν είχε να ζηλέψει ακόμα κι από τους πιο ακριβούς μπουφέδες ενός ακριβού ξενοδοχείου ξεκινήσαμε για την Νεροσπηλιά.

Θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν για την Εντυπωσιακή Τιτανοσπηλιά και την Πανέμορφη αλλά και αρκετά κρύα Νεροσπηλιά…

Αυτό που ήθελα να περιγράψω εδώ ήταν η αίσθηση που μου άφησε η Όθρυς αλλά και η παρέα των παιδιών που πήγαμε σε αυτήν την εξόρμηση…

Βαγγέλη Ζαχαρή, Ναυσικά Παπαβλασοπούλου, Αποστόλη Καλάμπάκα, Παναγιώτη Γεωργίου, Βικτώρια Λιάτου, Απόλλωνα Θρασυβουλίδη και Θανάση Σουλιώτη σας ευχαριστώ για την όμορφη παρέα σας και ελπίζω να έχουμε και άλλα τέτοια όμορφα Σαββατοκύριακα με πολλά και όμορφα σπήλαια…

Θανάσης

Ξανθόπουλος

ΤΙΤΑΝΟΣΠΗΛΙΑ 13/6/2009

TITANOSPILIA

Το Σάββατο 13/6/2009 μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταρείας επισκέφθηκαν το εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο ΤΙΤΑΝΟΣΠΗΛΙΑ στο ορος Ορθυς των Νομών Φθιώτιδας - Μαγνησίας.
Το μέρος όπου βρίσκεται το σπηλαιοβάραθρο είναι πανέμορφο και η είσοδος του πραγματικά σε εντυπωσιάζει.
Στα πρώτα 25 μέτρα το φυσικό πηγάδι έχει μικρή διάμετρο και μια πολύ όμορφη βλάστηση από μικρές φτέρες και βρύα στα τοιχώματα του που το κάνει ακόμα πιο όμορφο.
Έπειτα ανοίγεται μια τεράστια αίθουσα που έχει σχήμα καμπάνας.
Ο σπηλαιολόγος βρίσκεται στο τέλος της πρώτης κατάβασης στο ψηλότερο σημείο ενός λόφου από πεσμένες πέτρες.
Εντυπωσιακότατη είναι και η Ηχώ που παράγει η αίθουσα εξ αιτίας των μεγάλων διαστάσεων της.
Σε κάποιο σημείο της μεγάλης αίθουσας που κατηφορίζει με αρκετά μεγάλη κλίση αρχίζει ένα ακόμη κατεβασμα σε ενα σχετικά στενό σχίσμα με βάθος αλλα 40 μέτρα.
Στο τέλος του καταλήγει σε μια μικρή αίθουσα με πολλές κατακρημνίσεις.
Κάτι που μας έκανε μεγάλη εντύπωση είναι και η ύπαρξη ενος ανθρώπινου σκελετού κοντά στο σημείο που αρχίζει η δευτερη κατάβαση.
Πιθανολογούμε απο την κατάσταση που βρήκαμε τα οστά πως πρέπει να ειναι της περιόδου του πολέμου του 1940.
Δεν βρέθηκαν καθόλου ίχνη ενδυμάτων η άλλων προσωπικών του αντικειμένων.
Τα μέλη της Ε.Σ.Ε που πήραν μέρος στην εξόρμηση ηταν οι: Ξανθόπουλος Θανάσης, Ζαχαρής Βαγγέλης, Παπαβλασοπούλου Ναυσικά, Καλαμπάκας Απόστολος, Λιάτου Βικτώρια, Θρασυβουλίδης Απόλλων, Γεωργίου Παναγιώτης και Σουλιώτης Θανάσης.

6-8/06/09: Πρακτική Εξάσκηση της Ομάδας Σπηλαιοδιάσωσης στην Χελιδορέα

Πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη μελών της Ομάδας Σπηλαιοδιάσωσης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, στο βάραθρο Χελιδορέας στα Ανω Πιτσά Κορινθίας.
Το συνολικό βάθος του βαράθρου φτάνει τα 220 μέτρα είναι αρκετά τεχνικό με σχετικά χαμηλή θερμοκρασία και αρκετή λάσπη.
Το βάραθρο αρματώθηκε μέχρι το τελικό του βάθος και σκοπός την ομάδας ήταν να διανυκτερεύσει μέσα σε αυτό, πράγμα που έγινε. Η είσοδος μας σε αυτό έγινε το Σάββατο 6 Ιουνίου στις 10.30 και η ομάδα βγήκε σταδιακά μέχρι και τις 10.30 της επόμενης ημέρας Κυριακή 7 Ιουνίου.
Συμπληρώσαμε λοιπόν 24 ώρες παραμονής, με αρμάτωμα – ξαρμάτωμα, μέσα στο βάραθρο και τα άτομα που παρέμειναν μέσα ήταν συνολικά εννέα.
Η θερμοκρασία στο σπήλαιο ήταν πιο ανεβασμένη απ ότι περιμέναμε πράγμα που έκανε τις απαραίτητες αναμονές, στα διάφορα σημεία, μέχρι να συνεχιστεί το αρμάτωμα εύκολα ανεκτές χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα.
Η ομάδα κινήθηκε αρκετά καλά μέσα στο βάραθρο πράγμα που ήταν και ο βασικός μας στόχος .
Το ζητούμενο ήταν να αξιολογήσουμε τις δυνατότητες των μελών της ομάδας σχετικά με την κίνηση σε ένα πιο τεχνικό σπήλαιο και επίσης να δούμε και να αντιμετωπίσουμε θέματα αρματώματος, που προέκυψαν αρκετά.
Επίσης υπάρχει ανάγκη αντικατάστασης πολλών βυσμάτων με καινούργια μιας και αρκετά από τα ήδη τοποθετημένα έχουν υποστεί αρκετές φθορές.
Σε γενικές γραμμές από την επίσκεψη στην Χελιδορέα αποκομίσαμε πάρα πολλές εμπειρίες και μας δόθηκε η ευκαιρία σαν ομάδα με διαφορετικό επίπεδο σπηλαιολογικής εμπειρίας να αρχίσουμε να δένουμε περισσότερο σαν σύνολο.
Η μέρα μας έκλεισε σε ένα όμορφο μικρό καφέ το απόγευμα της Κυριακής στην Λυκοποριά όπου μαζί με τον Υπεύθυνο Εκπαίδευσης Πάνο Γεωργόπουλο συζητήσαμε τις λεπτομέρειες και τα θέματα που προέκυψαν.

ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟ - ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

ΣΚ 30-31/5/2009 ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ ΣΤΟΝ ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟ  ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΙΡΔΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟ ΚΙΟΣΕΟΓΛΟΥ...