Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ ΛΑΤΣΙΔΑ ΒΡΕΪΚΟΥ (ΑΣΜ 799) Ν. ΛΑΣΙΘΙΟΥ


Την Τρίτη 25/3/2008 επισκέφθηκα ένα πανέμορφο σπηλαιοβάραθρο στον Νομό Λασιθίου το σπηλαιοβάραθρο Λατσίδα Βρέϊκου.
Το σπήλαιο διαθέτει δυο βαραθρώδεις εισόδους με μικρό βάθος (περίπου 8 μέτρα).

Το σπήλαιο χωρίζεται σε τρεις μεγάλες αίθουσες και υπάρχει ακόμα μια μικρότερη αίθουσα στην οποία φτάνει κάποιος αφου περάσει απο ενα στενό λαγούμι..

Η ομορφότερη αίθουσα ειναι στην αριστερή διαδρομή και μάλιστα στο βάθος της υπάρχει μια ομορφη λίμνη με νερό..
Ο στολισμός ειναι πολύ πλούσιος και εντυπωσιακός..

Το σπήλαιο ειχε καταγράψει ο Ελευθέριος Πλατάκης και το ειχε επισκεφθεί επίσης ο γνωστός θρησκειοσπηλαιολόγος Πωλ Φωρ..
Πραγματικά η επίσκεψη στο σπήλαιοβάραθρο Λατσίδα Βρέϊκου μου αφησε τις καλύτερες εντυπώσεις...

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ (ΑΣΜ 37) ΓΟΥΒΕΡΝΕΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ (Ν . ΧΑΝΙΩΝ)

Το Σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη βρίσκεται μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα από την Αρκουδοσπηλιά και λίγο ψηλότερα από την κοίτη του φαραγγιού..…
Το επισκέφθηκα στις 23/3/2008 μετά από την Αρκουδοσπηλιά..
Προς το τέλος του μονοπατιού και λίγο πριν την Μονή Καθολικού, ένα εκπληκτικό μέρος, είναι η είσοδος για το σπήλαιο…
Είναι και αυτό παλαιά κοίτη ποταμού με συνολικό μήκος περίπου 135 μέτρα σε μορφή οριζόντιας γαλαρίας..
Έχει πλούσιο διάκοσμο σε πολλά σημεία με μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες..
Ακριβώς στην αρχή και το τέλος του σπηλαίου υπάρχουν εικονίσματα και καντήλια…
Υπάρχει επίσης μέσα στο σπήλαιο στην αρχή του λαξευτή υπόγεια δεξαμενή με επίχρισμα (κουρασάνι) για την συλλογή νερού..

Στα δεξιά της γαλαρίας στα 15 μέτρα από την είσοδο υπάρχει ένα μικρός θάλαμος με τεχνητά ανοιγμένη είσοδο και μέσα βρίσκονται κάποια ανθρώπινα οστά, πιθανόν κάποιου ασκητή..
Στο τέλος του σπηλαίου στα 135 μέτρα υπάρχει μια αρκετά μεγάλη λιθωματική λεκάνη (γκούρ) όπου ο θρύλος λέει ότι ήταν ο τάφος του Αγ. Ιωάννη του Ερημίτη..
Στην γύρω περιοχή στα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού υπάρχουν μέχρι και σήμερα ασκηταριά..
Η ιστορία αναφέρει ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Ερημίτης που είναι μάλλον και ο ιδρυτής της Μονής Καθολικού, της παλιότερης ίσως μονής της Κρήτης (6 η 7 αιώνας μχ), ασκήτεψε στην περιοχή ζώντας γυμνός και περιφερόμενος σαν το αγρίμι μέσα στα βράχια..
Ένας κυνηγός τον χτύπησε κατά λάθος, περνώντας τον για κάποιο ζώο, και εκείνος λίγο πριν πεθάνει χτυπημένος, ζήτησε από τον κυνηγό να τον μεταφέρει μέσα στο σπήλαιο για να πεθάνει…
Έτσι λέγεται πως βρέθηκαν τα οστά του σε εκείνο το σημείο στο βάθος της σπηλιάς…

Το σίγουρο είναι ένα…
Όταν τύχει να επισκεφθείτε το μέρος αυτό και δείτε την παλαιά Μονή Καθολικού το πέτρινο γεφύρι τα κελιά και το πανέμορφο Φαράγγι θα νιώσετε δέος…
Τέτοιοι τόποι είναι Σπάνιοι…
Προσεγγίστε τους με σεβασμό όπως τους αρμόζει και αφεθείτε στην γαλήνη και την ηρεμία που αποπνέουν..
Δεν τον επέλεξαν τυχαία οι Ασκητές και οι μοναχοί που έκτισαν εκεί την Μονή..
Φροντίστε να πάτε ημέρα και εποχή εκτός τουριστικής περιόδου για να απολαύσετε όλα αυτά που το μέρος μπορεί να σας δώσει…

ΑΡΚΟΥΔΟΣΠΗΛΙΑ ΓΟΥΒΕΡΝΕΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ (Ν. ΧΑΝΙΩΝ)


Την Κυριακή 23/3/2008 επισκέφθηκα την Αρκουδοσπηλιά Γουβερνέτου στο Ακρωτήρι του Νομού Χανίων..
Λίγο μετά από την Μονή Γουβερνέτου ένα καλοφτιαγμένο μονοπάτι κατηφορίζει στις πλαγιές μιας πανέμορφης, με άγρια φυσική ομορφιά , χαράδρας..
Είναι ένα ιδιαίτερου κάλλους φυσικό τοπίο που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή που θα το αντικρίσεις...



Η Αρκουδοσπηλιά πήρε το όνομα της από ένα μεγάλο σταλαγμίτη που υπάρχει μέσα στην κεντρική αίθουσα..
Ο σταλαγμίτης αυτός θυμίζει όταν τον κοιτάξεις από κάποια γωνία, πράγματι, σαν μια αρκούδα που είναι σκυφτή..
Ο σύγχρονος Θρύλος λέει ότι την αρκούδα αυτήν την πέτρωσε η Παναγία για να σταματήσει να πίνει το νερό που υπήρχε στην στέρνα και χρησίμευε για τις ανάγκες της Μονής Γουβερνέτου..


Το σπήλαιο ήταν λατρευτικό από την αρχαιότητα..
Στο εσωτερικό του βρέθηκαν ανάγλυφες επιγραφές με τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.
Μάλιστα εκεί λατρεύονταν η πελασγική Αρκουδοθεά Άρτεμη κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μόνο που την θέση της, στην γιορτή της, στο Ακρωτήρι στις 2 Φεβρουαρίου, έχει πάρει η Παναγία η Αρκουδιώτισσα..
Έτσι ονομάζεται και το εκκλησάκι που υπάρχει στην είσοδο του σπηλαίου…
Ακριβώς για τον λόγο ότι υπάρχει αυτός σταλαγμίτης σε σχήμα αρκούδας είναι και ο λόγος που εκεί λάτρευαν την Αρκουδοθεά Άρτεμη. Είναι πολύ γνωστό άλλωστε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες όταν εντόπιζαν σε σπήλαια σχηματισμούς που είχαν μορφές θεοτήτων ζώων προσώπων κλπ. τα χρησιμοποιούσαν ως βωμούς η αντικείμενα λατρείας...
Το σπήλαιο είναι μια παλαιά κοίτη ποταμού που σήμερα βέβαια έχει πάψει να υφίσταται και αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα αρχικά με αρκετό αλλά ταλαιπωρημένο στολισμό και μαυρισμένη από τις φωτιές οροφή…
Υπάρχει ένας μικρότερος δεύτερος θάλαμος από όπου εισχωρεί κάποιος μέσα από ένα πολύ στενό πέρασμα..
Μετά τον θάλαμο αυτό υπάρχει και άλλη συνέχεια στο σπήλαιο αλλά το στένωμα είναι πολύ μικρό σε πλάτος και δεν μπορεί να εισχωρήσει ανθρώπινο σώμα…
Στο σπήλαιο υπάρχουν δυστυχώς πολλά σκουπίδια από τους επισκέπτες που θεωρούν σωστό να πετάνε εκεί ότι δεν τους χρειάζεται (πλαστικά μπουκάλια κουτάκια πακέτα από τσιγάρα κλπ)..
Επίσης στον Ιερό αυτό τόπο κάποιος σταβλίζει το κοπάδι του έτσι που το σπήλαιο να είναι γεμάτο ακαθαρσίες… Εύγε!

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΦΑΙΑΣ (ΑΣΜ 8520)




Να λοιπόν που η Αττική Γη είχε ακόμα ένα θαυμάσιο και πανέμορφο Μυστικό κρυμμένο στα σπλάχνα της..
Στα γραφεία της ΕΣΕ (Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας) , είχε φτάσει μια πληροφορία πως κάποια παιδιά εντελώς τυχαία είχαν ανακαλύψει ένα νέο άγνωστο και πανέμορφο σπήλαιο σε ένα Αττικό βουνό..
Έτσι μετά από τις απαραίτητες συνεννοήσεις στις 17/1/2008, ο γράφων, μαζί με τον Παναγιώτη Πλέσσια και την Πέλη Φιλιππάτου που είναι και η υπεύθυνη της εξερεύνησης, συναντηθήκαμε με τα παιδιά που ανακάλυψαν το σπήλαιο, (Δημήτρης και Παναγιώτης), για να μας οδηγήσουν στην τοποθεσία που βρισκόταν η είσοδος του…
Η αλήθεια ήταν ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για την ομορφιά που θα συναντούσαμε μέσα στο άγνωστο για εμάς αυτό σπήλαιο…
Κι όμως μετά από δύο περίπου ώρες παραμονής μας μαζί με την Πέλη την πρώτη φορά μέσα στο σπήλαιο, βγήκαμε έξω έχοντας τις καλύτερες εντυπώσεις όσον αφορά τον διάκοσμο αλλά και το μέγεθος του…
Τα παιδιά είχαν ανακαλύψει έναν πραγματικά υπόγειο θησαυρό που έκρυβε μέσα της η Αττική Γη..
Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους…
Επισκεφθήκαμε έκτοτε για περαιτέρω εξερεύνηση και χαρτογράφηση το σπήλαιο αρκετές φορές…
Η Πέλη Φιλιππάτου ανέλαβε να χαρτογραφήσει το σπήλαιο, πράγμα όχι και τόσο εύκολο μιας και αυτό είναι αρκετά πολυδαίδαλο και μεγάλο…
Πολλά από τα μέλη της ΕΣΕ βοήθησαν για την χαρτογράφηση και εξερεύνηση του νέου σπηλαίου της Αττικής στο οποίο δόθηκε ο ΑΣΜ 8520…
Ενδεικτικά αναφέρω και ζητώ συγνώμη αν ξεχασα καποιον (ας με ενημερώσει να προσθέσω το ονομα του): Νίκος Λελούδας , Σταμάτης Κίρδης, Δημήτρης Αντωνόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Γιώργος Τζαβέλας, Ελίζα Χατζηχαραλάμπους, Δημήτρης Λεσσές, Μιχάλης Σουργιαδάκης, Μανόλης Μοσχολιδάκης, Νατάσα Κατσέλη, Ολιβιέ Κάντερλι, Στέφανος Παπαπολυμέρου, Αργυρώ Παπαθανασίου, Θωμάς Λαμπρακόπουλος, Γιάννης Σωτήρης, Θεολόγος Τσαλίκογλου, Μάκης Μπενέζης, Νίκος Περάκης …
Προσωπικά συμμετείχα εκτός από την πρώτη εξερεύνηση του σπηλαίου στις 17/1 ακόμα δύο φορές για εξερεύνηση και χαρτογράφηση στις 22/1 και 26/1 του 2008…
Κοινή άποψη όλων όσων είδαμε το καταπληκτικό αυτό σπήλαιο είναι ότι σίγουρα μπορούμε να το κατατάξουμε άνετα στα 5 ομορφότερα της Αττικής χωρίς αυτό να είναι υπερβολή…
Η παρέα των μικρών αυτών εξερευνητών έκανε μια ανακάλυψη για την οποία σίγουρα θα μιλάνε πολλά χρόνια αργότερα οι σπηλαιολόγοι, μιας και στην Αττική είναι λίγο δύσκολο πλέον να σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να βρεθεί ένα τέτοιο όμορφο σπήλαιο…
Η ΕΣΕ είχε την χαρά και την τύχη χάρις στην ανακάλυψη αυτών των παιδιών να εξερευνήσει ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον σπήλαιο…
Το σπήλαιο διατρέχει σοβαρούς κινδύνους από τους οποίους θα πρέπει να το προστατέψουμε για να σωθεί αυτή η σπάνια ομορφιά που διαθέτει..

Θανάσης
Ξανθόπουλος
Μέλος της ΕΣΕ

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

ΒΑΡΑΘΡΟ ΦΥΛΑΓΡΑΣ (ΑΣΜ 1157) 9/3/2008

Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ

Την Κυριακή 9/3/2008 τα μέλη της ΕΣΕ Θανάσης Ξανθόπουλος, Δημήτρης Αντωνόπουλος και Γιάννης Τσακανίκας πραγματοποιήσαμε εξερευνητική αποστολή στην Ανατολική Ευβοια..

Σκοπός της αποστολής μας ήταν να εξερευνήσουμε ένα βάραθρο το οποίο οι θρύλοι και παραδόσεις της περιοχής ήθελαν να αποτελεί μια μυστική έξοδο διαφυγής από το Φρούριο προς την Θάλασσα...

Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι το βάραθρο ήταν ένα πολύ μεγάλο σχίσμα (διάκλαση) που η αρχή του βρίσκεται εντός του φρουρίου και έχει πράγματι κατεύθυνση προς την θάλασσα..

Καταφέραμε και φθάσαμε μετά από πολύ κόπο σε ένα βάθος περίπου 70 μέτρων από το σημείο εισόδου και αυτό γιατί η κίνηση μέσα στο βάραθρο είναι αρκετά επίπονη λόγω των στενωμάτων αλλά και του σαθρού δαπέδου που έχει σε πολλά σημεία του..

Διανύσαμε σε μήκος περίπου 120 μέτρα αυτής της διάκλασης χωρίς να μπορέσουμε να περάσουμε από ένα σημείο και μετά λόγω του ότι στένευε δραματικά...
Χρειάστηκε να τοποθετήσουμε μια φυσική και δύο τεχνητές αγκυρώσεις για να μπορέσουμε να φτάσουμε στα - 70 μέτρα..
Η διάκλαση είναι πολύ μεγάλων διαστάσεων αλλά μάλλον είναι απίθανο να χρησιμοποιήθηκε ποτέ ως έξοδο διαφυγής από το Φρούριο...
Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να συνεχίζει πράγματι μέχρι το επίπεδο της Θάλασσας που βρίσκεται 260 μέτρα χαμηλότερα από την είσοδο του βαράθρου..
Στο σημείο που σταματήσαμε είδαμε το βάραθρο να συνεχίζει αρκετά σε μήκος αλλά και σε βάθος...

ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ ΠΡ. ΗΛΙΑ ΤΕΡΨΙΘΕΑ ΓΛΥΦΑΔΑ (ΑΣΜ 3509) 8/3/2008







Το Σάββατο 8/3/2008 τα μέλη της ΕΣΕ : Θανάσης Ξανθόπουλος, Γιάννης Τσακανίκας, Νατάσα Κατσέλη, Ολιβιέ Κάντερλι και Στέφανος Παπαπολυμέρου επισκεφθήκαμε το σπηλαιοβάραθρο Πρ Ηλία στην Τερψιθέα Γλυφάδας (Αττική)..
Βασικός σκοπός της επίσκεψης μας ηταν να φωτογραφίσουμε με εξωτερικό φλάς την μεγάλη αιθουσα με τον αρκετά πλούσιο και αξιόλογο στολισμό που εχει το σπήλαιο...
Τα αποτελέσματα ηταν αρκετά ικανοποιητικά και ενα μικρό δείγμα αυτης της προσπάθειας βλέπετε στις φωτογραφίες....

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ Ν. ΧΑΝΙΩΝ (ΑΣΜ 697) (2/3/2008)











Την Κυριακή 2/3/2008 επισκέφθηκα το ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ στην περιοχή ΚΙΣΣΑΜΟΣ του νομού ΧΑΝΙΩΝ στην ΚΡΗΤΗ...
Σκαρφαλωμένο σε μια απο τις απότομες πλαγιές του εντυπωσιακού ΤΟΠΟΛΙΟΤΙΚΟΥ ΦΑΡΑΓΓΙΟΥ δεσπόζει στην γύρω περιοχή..
Απο την εισοδο του αφου ανεβει κάποιος περίπου 150 μετρα ψηλότερα απο τον δρόμο εχει μια απίστευτα ομορφη θέα προς το φαράγγι..
Στην εισοδο του σπηλαίου ειναι χτισμένο το εκκλησάκι της ΑΓ.ΣΟΦΙΑΣ απ οπου δόθηκε και το ονομα στο σπήλαιο..
Ειναι ομως διαπιστωμένο οτι ο χωρος ειχε λατρευτική χρήση απο την αρχαιότητα..
Ενας μεγάλων διαστάσεων εντυπωσιακός θάλαμος με αξιόλογο στολισμό και μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες υπάρχει μετα την εισοδο και σε πολλά σημεία υπάρχουν φωλιές απο αγριοπερίστερα...
Η ηρεμία και η γαλήνη που αποπνέει ο χώρος αυτός δεν ειναι καθόλου τυχαία...
Αν κάποτε σας φέρει ο δρόμος σε αυτό το μέρος επισκεφθήτε το σπήλαιο και αφηστε την ματιά σας και το μυαλό σας να γεμίσει με ομορφες εικόνες και τους ηχους απο την σταγονοροή απο την οροφή του σπηλαίου που μοιάζει πέφτοντας σαν να ακους μια μικρή βροχή...