Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ ΣΤΟΝ ΤΥΡΟ 27/6/2010






ΒΑΡΑΘΡΟ ΑΛΙΚΟΥΣΙ ΠΑΡΝΩΝΑΣ 27/6/2010












Στις 27/6/2010 με την βοήθεια του αγαπητού Παναγιώτη Νικολακάκη, βοσκού, στο Όρος Πάρνωνας, επισκεφθήκαμε το βάραθρο Αλικούσι.
Το βάραθρο είχε εξερευνήσει ο σπηλαιολογικός σύλλογος ΣΕΛΑΣ και το έχει χαρτογραφήσει.
Το τελικό βάθος του βαράθρου είναι 42 μέτρα και έχει λίγο σταλακτιτικό διάκοσμο σε μια μικρή αίθουσα στην οποία για να μπεις πρέπει να περάσεις ένα αρκετά στενό σημείο.
Στην δεύτερη αυτή αίθουσα υπάρχει μια σχισμή που δείχνει να κατεβαίνει ακόμα 5 με 6 μέτρα βαθύτερα.
Διακρίναμε ίχνη τεχνητής διάνοιξης στο βράχο, αλλά πάντως δεν έδειχνε το βάραθρο να συνεχίζει παρακάτω...
Επίσης παρατηρήσαμε πως σε κάποια σημεία υπήρχαν παλιά σκεύη (ποτήρια πιάτα καραβάνα) μεταλλικά τουλάχιστον 50 ετών.
Αυτά μάλλον τα έριξαν οι κάτοικοι του κοντινού χωριού και ήταν μια συνήθεια που έχουμε δει και σε άλλα βάραθρα στην Ελλάδα.
Συνήθως το έκαναν όταν κάποιος οι κάποιοι πέθαιναν στον χωριό από κάποια ανίατη ασθένεια της εποχής εκείνης πχ Φυματίωση η Λέπρα κλπ. έριχναν τα προσωπικά του αντικείμενα, ρούχα σκεύη, σε σπηλιές η βάραθρα αν υπήρχαν εκεί κοντά, φοβούμενοι την εξάπλωση της ασθένειας, η της πιθανότητας μόλυνσης από αυτά...

Αθανάσιος
Ξανθόπουλος
Μέλος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ΣΠΗΛΙΑ ΛΙΑΝΤΙΝΗ 20/6/2010













Σε υψόμετρο 2240 μέτρα στην τοποθεσία Αθάνατη Ράχη του Όρους Ταΰγετος, υπάρχει ένα μικρό σπήλαιο που μέσα στο εσωτερικό του βρέθηκε το σώμα του Καθηγητή Δημήτριου Λιαντίνη.
Σε αυτήν την μικρή σπηλιά ο Λιαντίνης επέλεξε ως το μέρος όπου ήθελε να ¨φύγει¨ από εδώ...
Στην είσοδο της σπηλιάς κάποιοι φίλοι - θαυμαστές του Καθηγητή τοποθέτησαν μικρές μαρμάρινες επιγραφές με κάποια κείμενα του... κάποιοι άλλοι πήγαν και τα έσπασαν...
Η είσοδος της σπηλιάς είναι πολύ στενή και κοιτάζει ακριβώς την Ανατολή...
Άλλωστε ο Λιαντίνης που το Ιερό Όρος Ταΰγετος ήταν ένας Τόπος που Αγαπούσε πολύ, έλεγε χαρακτηριστικά "ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΗΛΙΟ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑ ΒΛΕΠΩ"...
Ίσως λίγο πριν "φύγει" αυτή η Μεγαλειώδης εικόνα της Ανατολής του ΗΛΙΟΥ πάνω στον Ταΰγετο να ήταν η τελευταία που αντίκρισε...
Το σπήλαιο το επισκεφθήκαμε στις 20/6/2010 αφού είχαμε διανυκτερεύσει στην κορυφή του Ταΰγετου και είχαμε την τύχη να αντικρίσουμε κι εμείς την Ανατολή μια ημέρα πριν το Θερινό Ηλιοστάσιο...
Πραγματικά Μεγαλειώδης στιγμή!
Πρέπει έστω μια φορά στην Ζωή σου να δείς αυτό το Θέαμα....

Αθανάσιος
Ξανθόπουλος
Μέλος της Ε.Σ.Ε (Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία)

Η επίσημη Ιστοσελίδα για τον Καθηγητή Λιαντίνη βρίσκεται εδω: http://www.liantinis.gr/

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

ΜΕΤΑΛΕΥΤΙΚΟ ΦΡΕΑΡ ΑΓ.ΤΡΙΑΔΑΣ - ΛΑΥΡΙΟ 29/5/2010











Το Σάββατο 29/5/2010 μαζί με τους Αγγελο Βλαχόπουλο και τον Χρήστο Κιοσέογλου, επισκεφθήκαμε ένα μεταλλευτικό Φρέαρ βάθους 90 μέτρων στην περιοχή Αγία Τριάδα στο Λαύριο.
Το πηγάδι αυτό αρχικά ήταν καλυμμένο με σίδερα και ξύλα και δεν ήταν ορατό.
Το στόμιο του αποκαλύφθηκε πολύ πρόσφατα και την ύπαρξη του μας γνωστοποίησε ο συνάδελφος από την Ε.Σ.Ε, Πάνος Γεωργόπουλος.
Ο Πάνος είχε πραγματοποιήσει μια κατάβαση με ένα σχοινί 60 μέτρων και είδε πως υπήρχαν από κάτω άλλα 30 με 40 μέτρα ακόμα κατάβασης.
Από τα λεγόμενα του μας ανέφερε ότι πιθανόν ο αερισμός του πηγαδιού να μην ήταν επαρκής.
Έτσι με τα κατάλληλα υλικά επιχειρήσαμε μια επανάληψη της κατάβασης στο πηγάδι για να δούμε που οδηγεί.
Κατέβηκα πρώτος και διαπίστωσα την ύπαρξη μιας στοάς διανοιγμένης στα τοιχώματα του Φρέατος σε βάθος - 15 μέτρα με διαστάσεις 60Χ40.
Κατεβαίνοντας στα - 40 μέτρα διαπίστωσα την ύπαρξη ακόμα 2 ακόμα στοών με τις ίδιες διαστάσεις.
Η μία από αυτές ήταν γεμάτη από μπάζα και δεν φαινόταν να συνεχίζει ενώ η άλλη ήταν ανοικτή και έβλεπα την συνέχεια της μέχρι και 6 μέτρα μήκος τουλάχιστον.
Κατεβαίνοντας ακόμα βαθύτερα περίπου στα - 65 μέτρα και βλέποντας με τον φακό τον πυθμένα του πηγαδιού σε 30 μέτρα περίπου, πιο κάτω, διαπίστωσα πως ο αερισμός ήταν ανεπαρκής!
Φωτιστικό με φλόγα που είχαμε έσβησε και η δυσφορία στην αναπνοή είχε αρχίσει να γίνεται αρκετά αισθητή!
Έτσι αμέσως ανέβηκα στην επιφάνεια προειδοποιώντας για το πόσο επικίνδυνη είναι η κατάβαση στον πάτο του πηγαδιού.
Ο Χρήστος κατέβηκε και αυτός για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και διαπίστωσε κι αυτός το πρόβλημα...
Η κατάβαση σε τεχνητά φρέατα είναι σε γενικές γραμμές πολύ επισφαλής και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή!
Καλό είναι να ελέγχεται η ύπαρξη οξυγόνου με κάποια μικρή φλόγα, από κερί, αναπτήρα η ακόμα καλύτερα από φλόγα ασετιλίνης αν ο σπηλαιολόγος διαθέτει τέτοιο φωτιστικό στο κράνος του.
Επίσης είναι καλό με την παραμικρή δυσφορία η υποψία ότι δεν μπορούμε να αναπνέυσουμε σωστά η ιδρώνουμε υπερβολικά, η νιώθουμε έστω μια μικρή ζαλάδα, ΑΜΕΣΑ, πρέπει να επιστρέψουμε στην επιφάνεια και η εξερεύνηση να σταματήσει...
Αυτό ισχύει γενικά όχι μόνο για Φρέατα - Πηγάδια, αλλά επίσης και για στοές μεταλλείων η και σε κάποια φυσικά σπήλαια η βάραθρα όπου μπορεί να μην υπάρχει επαρκής αερισμός, η υπάρχουν πεταμένα κάποιου είδους απόβλητα...

Θανάσης
Ξανθόπουλος
Μέλος Ε.Σ.Ε