Η μεγάλη είσοδος της Καπαρότρυπας.
Η δεύτερη μικρότερη είσοδος.
Στο εσωτερικό του πρώτου θαλάμου.
Η δεύτερη είσοδος φωτογραφημένη απο το εσωτερικό.
Η αρχή της κατάβασης του μεγάλου πηγαδιού.
Κατάβαση στο μεγάλο πηγάδι με φόντο την μικρή είσοδο και την ηλιαχτίδα να περνά απο μέσα!
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Διάκοσμος απο την δεύτερη αίθουσα μετα το μεγάλο πηγάδι.
Στο πέρασμα μεταξύ δεύτερης και τρίτης αίθουσας.
Διάκοσμος στην τρίτη αίθουσα.
Διάκοσμος στην τρίτη αίθουσα.
Διάκοσμος στην τρίτη αίθουσα.
Διάκοσμος στην τρίτη αίθουσα.
Διάκοσμος στην τρίτη αίθουσα.
Το πέρασμα προς την τέταρτη αίθουσα.
Κατάβαση στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Διάκοσμος στην μεγάλη αίθουσα.
Το τελευταίο μικρό πηγάδι στην μεγάλη αίθουσα.
Μετά την έξοδο μας την Κυριακή 10/8/2014 αργά το βράδυ μας περίμενε η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος!
Το εντόπισε ο Γιάννης Φαρσαράκης τον Ιούλιο του 2014 και ξεκίνησε την εξερεύνησή του μαζί με την Βάντα Ψαρούλη και τον Νίκο Παγκάκη.
Προηγήθηκαν τρείς εξερευνητικές επισκέψεις της ομάδας αυτής, πρίν ο Γ. Φαρσαράκης μας καλέσει να συμμετάσχουμε - βοηθήσουμε στην συνέχεια της εξερεύνησης της Καπαρότρυπας.
Στην τέταρτη κατα σειρά επίσκεψη στην Καπαρότρυπα την 10η Αυγούστου 2014, ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί, μαζί με τον Νίκο Παγκάκη και με τον Μανόλη Μοσχολιδάκη απο την Αθήνα, φέρνοντας μαζι μας και υλικά (σχοινιά, καραμπίνερ κ.λπ.), με σκοπό να συνεχίσουμε όσο θα προλαβαίναμε εκείνη την ημέρα, την εξερεύνηση.
Σύμφωνα με τον Γιάννη στην προηγούμενη επίσκεψη είχαν σταματήσει λόγω έλλειψης υλικών, πάνω απο ενα κάθετο κατέβασμα περίπου 15 μέτρων οπου κάτω φαινόταν ακόμα μια άγνωστη αίθουσα (ήταν η τέταρτη).
Η ομάδα ξεκίνησε την κατάβαση και αυτή την φορά είχαμε αποφασίσει, οτι αν υπάρχει περαιτέρω συνέχεια στην Καπαρότρυπα, θα αφήναμε τα υλικά μας μέσα και θα συνεχίζαμε το επόμενο ΣΚ όπως και έγινε.
Η Καπαρότρυπα είναι εντυπωσιακή απο το ξεκίνημα της.
Συγκεριμένα οι διαδρομές στήθηκαν ξανά και το βάραθρο ξεκινά με μια κατάβαση περίπου 15 μέτρων που σε οδηγεί στην πρώτη μεγάλη αίθουσα, στην οροφή της οποίας υπάρχει το δεύτερο μικρότερο άνοιγμα, έπειτα ακολουθεί το εντυπωσιακό 50 μέτρων πηγάδι, στον πάτο του συναντάς μια αρκετά επικλινή σάρα που σε οδηγεί στην δεύτερη αίθουσα, απο εκεί μετά ανεβαίνεις 4 μέτρα περίπου και περνάς μέσα απο στένωμα που σε οδηγεί σε ενα ακόμα κατέβασμα 40 περίπου μέτρων, μέσα στην τρίτη αίθουσα.
Απο εκεί, μετα το τέλος και της κατάβασης αυτής, περνάς πάλι μέσα απο ένα άνοιγμα και φτάνεις σε μια ακόμα μικρή κατάβαση με πατάρια και μετά και απο αυτήν, φτάσαμε στο σημείο όπου είχε σταματήσει η ομάδα την προηγούμενη φορά.
Ακολουθεί ενα κατέβασμα περίπου 12 - 15 μέτρων σε μια μικρή σχετικά αίθουσα με αρκετή λάσπη!
Στην άκρη της αίθουσας αυτής είδαμε όμως οτι υπάρχει κι άλλη συνέχεια...
Ενα άνοιγμα με κάθετη πρόσβαση, που κυκλοφορούσαν πολλές νυχτερίδες και απο κάτω του φαινόταν να ανοίγεται αίθουσα που έμοιαζε αρκετά ευρύχωρη.
Ο χρόνος ομως εκείνη την ημέρα δεν μας επέτρεψε να συνεχίσουμε άλλο.
Ετσι σιγά σιγά πήραμε τον δρόμο για την επιφάνεια γιατί είχαμε και το ταξίδι της επιστροφής για τη Αθήνα.
Γύρω στις 11 την νύχτα είμασταν ολοι έξω με μεγάλο ενθουσιασμό αλλά και απορία, για το πόσο ακόμα θα συνέχιζε η Καπαρότρυπα οι προοπτικές έδειχναν καλές με τα μέχρι τότε δεδομένα.
Αφήσαμε τα σχοινιά μας μέσα στο βάραθρο, εκτός απο αυτό της εξόδου και φύγαμε κουρασμένοι μεν, αλλά πολύ ορεξάτοι για το επόμενο ΣΚ.
Την Κυριακή 17 Αυγούστου 2014 η ομάδα, μαζί και με τον Δημήτρη Καρούτη αυτήν την φορά, ξεκίνησε να ανακαλύψει τι κρυβόταν μετά απο την 25 μέτρων κατάβαση που είχαμε σταματήσει την προηγούμενη φορά.
Η κίνηση μας αυτήν την φορά ήταν πολύ γρήγορη μιας και οι διαδρομές ήταν ήδη στημένες.
Κατεβήκαμε λοιπόν και βρεθήκαμε μετα την κατάβαση των 25 μέτρων, σε μια μεγάλων διαστάσεων αίθουσα, που προσωπικά με εντυπωσίασε, όπου υπήρχε αρκετό γουανό απο τις πολλές νυχτερίδες που κατοικούν εκεί.
Η αίθουσα αυτή στη μια πλευρά της έχει πανέμορφο διάκοσμο και μικρές λιθωματικές λεκάνες (γκούρ).
Μέσα απο κατακρημνίσεις αρκετά επίφοβες, βρεθήκαμε σε μια μικρή αίθουσα με πολύ σαθρά τοιχώματα και στο τέλος της υπήρχε ενα ακόμα μικρό πηγάδι βάθους περίπου 7 μέτρων.
Εκεί ήταν το τέλος της Καπαρότρυπας, τουλάχιστον εκείνη την ημέρα ειχαμε "πατώσει" το βάραθρο αν και όλοι ελπίζαμε και θέλαμε κάτι περισσότερο....
Και πάλι δεν καταλάβαμε όμως πότε είχε περάσει η ώρα και αν και υπήρχαν κάποια ερωτηματικά για κάποια σημεία που ήθελαν εξερεύνηση, τα αφήσαμε για μια άλλη φορά και ξεκινήσαμε για την επιφάνεια, έχοντας μάλιστα κατα νού οτι έχουμε να μαζέψουμε και όλα τα υλικά μας.
Ηταν μεσάνυχτα Κυριακής προς Δευτέρα όταν και ο τελευταίος της ομάδας είχε βγεί.
Αρκετή η κούραση αλλα και πολύ η ικανοποίηση που όλα ειχαν πάει καλά.
Ηταν ομολογουμένως προσωπικά για εμένα, μια απο τις πιο ενδιαφέρουσες εξερευνήσεις που συμμετείχα το 2014.
*Τον Νοέμβριο του 2014 οργανώθηκε αποστολή χαρτογράφησης της Καπαρότρυπας απο τον σπηλαιολογικό σύλλογο Σ.ΕΛ.Α.Σ
Απο πληροφορίες που έχω το βάθος της Καπαρότρυπας βρέθηκε να είναι περίπου 160 μέτρα.
Θάνος
Ξανθόπουλος
Πολύ ωραίο, μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδιαίτερα και τα παιχνίδια του φωτός
Ηταν πολύ εντυπωσιακά πράγματι!
ΑπάντησηΔιαγραφή