Και το Μαγικό Υπόγειο ταξίδι αρχίζει!
Εξω απο το σπήλαιο Βλυχάδας Διρού κάνοντας τις απαραίτητες προετοιμασίες για να επισκεφθούμε το μή τουριστικό τμήμα του.
Εξω απο το σπήλαιο Βλυχάδας Διρού κάνοντας τις απαραίτητες προετοιμασίες για να επισκεφθούμε το μή τουριστικό τμήμα του.
Ειχα ακούσει πολλά για την ομορφιά που κρύβει βαθιά στο εσωτερικό του το σπήλαιο Βλυχάδα αλλά τα λόγια αποδείχτηκαν πολύ φτωχά μπροστά σε αυτό που αντίκρυσα!
Οι καταστόλιστοι θάλαμοι που ακολουθούσαν ο ενας μετά τον άλλον ήταν ενα πραγματικά εξαίσιο θέαμα!!!
Κατάλευκες ψηλές σταλαγμιτικές κολώνες έδιναν παντού την όψη Παλατιού!
Οροφές που πάνω τους κρέμονταν χιλιάδες σταλακτίτες με την μορφή λευκού σωλήνα (μακαρονοειδής) προσέθεταν στο όλο σκηνικό ακόμα περισσότερη ομορφιά!
Η κίνηση μας μέσα απο τους στολισμένους διαδρόμους γίνονταν με πολύ προσοχή και με την καθοδήγηση του κ. Βασιλη Γιαννόπουλου.
Πως θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος αυτό το θέαμα; μια λέξη μόνο Θαύμα!
Το νερό έχει πλάσει σε όλα τα σχήματα και μεγέθη εκπληκτικό διάκοσμο που σε κάνει και μένεις ...άφωνος!
Μια μικρή στάση για ανάπαυλα, μιας και ήδη έχουμε διανύσει αρκετές εκατοντάδες μέτρα πολύ μετά την τουριστική διαδρομή...!
Οπου και να κοιτάξεις πραγματικά δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις!
Μικρές σταγόνες νερού, σε συνδυασμό με ασθενή ρεύματα αέρα, δημιουργούν αυτούς τους καταπληκτικούς μικροσκοπικούς σχηματισμούς που έχουν την μορφή "βελόνας"!!!
Τέτοιες διαδρομές θυμίζουν παραμύθια που διαβάζαμε οταν είμασταν παιδιά και μίλαγανε για Μυθικά Παλάτια κάτω απο την Γή!
Φτάνοντας σε μια ακόμη εσωτερική λίμνη που θα κολυμπήσουμε και πάλι για να δούμε τα οστά του δεύτερου Πάνθηρα!!!!
Διάκοσμος στήν "Οχθη της Μαγικής Λίμνης" μέσα στα άδυτα της Βλυχάδας Διρού!
Τα λόγια είναι φτωχά ας μιλήσουν καλύτερα οι εικόνες...
Ενας διάδρομος πρός χώρους που η Μητέρα Φύση, σμίλεψε με όλη της την Μαεστρία!
Ενας δίδυμος σταλαγμίτης που τον ονόμασα "Διαπασών"!!!
Μικροσκοπικές ¨βελόνες¨ που αφηψούν την βαρύτητα και κατευθύνονται ανάλογα με την ροή του αέρα, ενα θέαμα που δύσκολα συναντάς σε άλλα σπήλαια της Ελλάδας.
Μια αναμνηστική φώτο απο όλα τα μέλη της ομάδας εκείνης (ΣΠΗ.ΝΑ - Ε.Σ.Ε) με επικεφαλής τον Δρ Γεωλογίας και σπηλαιοδύτη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας και Προέδρου της Σπηλαιολογίας Ναυπλίου κ. Βασίλη Γιαννόπουλου στο κέντρο.
Η χαρτογράφηση της Γλυφάδας Διρού απο το Δελτίο της Ε.Σ.Ε 1989-1993
Το σημερινό υπόγειο ταξίδι μας, θα μας οδηγήσει στα άδυτα ενός πανέμορφου Υπόγειου Παλατιού πέραν της τουριστικής διαδρομής, την γνωστή στους πολλούς επισκέπτες, που κάθε χρόνο πηγαίνουν στον Διρό για να θαυμάσουν ενα απο τα ομορφότερα λιμναία σπήλαια της Ελλάδας αλλά και του Κόσμου.
Στην περιοχή του Διρού υπάρχουν τρία μεγάλα αξιόλογα σπήλαια, το σπήλαιο Καταφύγι Διρού η Αλεπότρυπα και το σπήλαιο Γλυφάδα η Βλυχάδα Διρού, και πολλά άλλα μικρότερα.
Θυμάμαι που όταν μου μιλούσαν, φίλοι σπηλαιολόγοι, που είχαν επισκεφθεί πρίν απο εμένα το σπήλαιο Γλυφάδας η Βλυχάδας Διρού (που είναι και η πλήρης ονομασία του), πάντα μου το περιέγραφαν με τα καλύτερα λόγια και σαν το ομορφότερο σπήλαιο που είχαν δεί!
Στην περιοχή του Διρού υπάρχουν τρία μεγάλα αξιόλογα σπήλαια, το σπήλαιο Καταφύγι Διρού η Αλεπότρυπα και το σπήλαιο Γλυφάδα η Βλυχάδα Διρού, και πολλά άλλα μικρότερα.
Θυμάμαι που όταν μου μιλούσαν, φίλοι σπηλαιολόγοι, που είχαν επισκεφθεί πρίν απο εμένα το σπήλαιο Γλυφάδας η Βλυχάδας Διρού (που είναι και η πλήρης ονομασία του), πάντα μου το περιέγραφαν με τα καλύτερα λόγια και σαν το ομορφότερο σπήλαιο που είχαν δεί!
Ομολογώ οτι για πολλά χρόνια είχα την επιθυμία να το επισκεφθώ και να δώ κι εγώ με τα μάτια μου αυτό το Υπόγειο Πανέμορφο Παλάτι.
Κάποια στιγμή η ευκαιρία αυτή μου δόθηκε (Οκτώβριος 2007) και μετά απο πρόσκληση των φίλων μου σπηλαιολόγων, απο την Σπηλαιολογία Ναυπλίου, το ταξίδι αυτό, στο σπήλαιο, θα γινόταν πραγματικότητα.
Το καλύτερο απ όλα ήταν πως σε αυτήν την επίσκεψη, οδηγός μας θα ήταν ένας άνθρωπος που γνωρίζει το σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού όσο λίγοι στην Ελλάδα...
Και αυτός ήταν ο κ. Βασίλης Γιαννόπουλος που έχει εξερεύνησει πολλά άγνωστα τμήματα, του μη τουριστικού κοματιού του σπηλαίου και μάλιστα υποβρύχια με σπηλαιοκαταδύσεις.
Τι καλύτερο λοιπόν απο αυτό;
Με την βοήθεια λοιπόν του κ. Γιαννόπουλου είχαμε και την ευκαιρία να μας δείξει και τους σκελετούς των δύο Πανθήρων που υπάρχουν μέσα στο σπήλαιο!
Μάλιστα καλά διαβάσατε Πανθήρων, μιάς και είναι γνωστό, οτι πολλές χιλιάδες χρόνια πρίν, η περιοχή της Μάνης είχε Τροπικό κλίμα και ζούσαν στην περιοχή πολλά Ζώα που σήμερα τα συναντάμε σε άλλες Ηπείρους (Αφρική - Αμερική - Ασία) με το ανάλογο πια κλίμα.
Συγκεκριμένα ο κ. Γιαννόπουλος την ημέρα εκείνη της επίσκεψης μας, μετά απο σπηλαιοκατάδυση που έκανε ανέβασε στην επιφάνεια και μερικά οστά απο Ιπποπόταμους!
Κάποια στιγμή η ευκαιρία αυτή μου δόθηκε (Οκτώβριος 2007) και μετά απο πρόσκληση των φίλων μου σπηλαιολόγων, απο την Σπηλαιολογία Ναυπλίου, το ταξίδι αυτό, στο σπήλαιο, θα γινόταν πραγματικότητα.
Το καλύτερο απ όλα ήταν πως σε αυτήν την επίσκεψη, οδηγός μας θα ήταν ένας άνθρωπος που γνωρίζει το σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού όσο λίγοι στην Ελλάδα...
Και αυτός ήταν ο κ. Βασίλης Γιαννόπουλος που έχει εξερεύνησει πολλά άγνωστα τμήματα, του μη τουριστικού κοματιού του σπηλαίου και μάλιστα υποβρύχια με σπηλαιοκαταδύσεις.
Τι καλύτερο λοιπόν απο αυτό;
Με την βοήθεια λοιπόν του κ. Γιαννόπουλου είχαμε και την ευκαιρία να μας δείξει και τους σκελετούς των δύο Πανθήρων που υπάρχουν μέσα στο σπήλαιο!
Μάλιστα καλά διαβάσατε Πανθήρων, μιάς και είναι γνωστό, οτι πολλές χιλιάδες χρόνια πρίν, η περιοχή της Μάνης είχε Τροπικό κλίμα και ζούσαν στην περιοχή πολλά Ζώα που σήμερα τα συναντάμε σε άλλες Ηπείρους (Αφρική - Αμερική - Ασία) με το ανάλογο πια κλίμα.
Συγκεκριμένα ο κ. Γιαννόπουλος την ημέρα εκείνη της επίσκεψης μας, μετά απο σπηλαιοκατάδυση που έκανε ανέβασε στην επιφάνεια και μερικά οστά απο Ιπποπόταμους!
Οι πάνθηρες λέγεται οτι μπήκαν η σωστότερα έπεσαν, στο σπήλαιο, απο ένα άνοιγμα - βαραθρώδες που σήμερα έχει κλείσει και όχι απο την φυσική είσοδο, που βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα και πολλές εκατοντάδες μέτρα μακριά, άρα θα ήταν και αδύνατο να διασχίσουν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι τέτοια απόσταση και να βρεθούν εκεί....
Φυσικά το λιμναίο σήμερα σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού την εποχή εκείνη (20.000 χρόνια πρίν, κατά προσέγγιση) δεν ήταν λιμναίο αλλά χερσαίο και η είσοδος του που σήμερα βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας ήταν αρκετά ψηλότερα!
Ετσι δικαιολογούνται και οι στολισμένες, κάτω απο το νερό σήμερα, αίθουσες που υπάρχουν.
Το να προσεγγίσει κάποιος τις αίθουσες με τα οστά των Πανθήρων δέν είναι κάτι απλό, ούτε εύκολο, πάρολο που το σπήλαιο είναι οριζόντιο μέν, αλλά μεσολαβεί πολύ κολύμπι (απαραίτητη στολή νεοπρέν) και διαδαλώδεις διαδρομές, όπου εύκολα μπορεί να χαθεί κάποιος... δεν υπερβάλλω καθόλου, όσοι σπηλαιολόγοι έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο στα ενδότερα του καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Εδω ήταν καθοριστική η παρουσία του κ. Γιαννόπουλου στην επίσκεψη μας!
Φυσικά το λιμναίο σήμερα σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού την εποχή εκείνη (20.000 χρόνια πρίν, κατά προσέγγιση) δεν ήταν λιμναίο αλλά χερσαίο και η είσοδος του που σήμερα βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας ήταν αρκετά ψηλότερα!
Ετσι δικαιολογούνται και οι στολισμένες, κάτω απο το νερό σήμερα, αίθουσες που υπάρχουν.
Το να προσεγγίσει κάποιος τις αίθουσες με τα οστά των Πανθήρων δέν είναι κάτι απλό, ούτε εύκολο, πάρολο που το σπήλαιο είναι οριζόντιο μέν, αλλά μεσολαβεί πολύ κολύμπι (απαραίτητη στολή νεοπρέν) και διαδαλώδεις διαδρομές, όπου εύκολα μπορεί να χαθεί κάποιος... δεν υπερβάλλω καθόλου, όσοι σπηλαιολόγοι έχουν επισκεφθεί το σπήλαιο στα ενδότερα του καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Εδω ήταν καθοριστική η παρουσία του κ. Γιαννόπουλου στην επίσκεψη μας!
Λίγα λόγια τώρα για το ιστορικό της εξερεύνησης του Σπηλαίου Γλυφάδα η Βλυχάδα Διρού.
Τό σπήλαιο όπως ομολογείται απο διάφορες αναφορές που έχω διαβάσει ήταν γνωστό σε λίγους ντόπιους κατοίκους της περιοχής.
Μάλιστα κάποιοι απο τους πιο τολμηρούς είχαν συρθεί στην φυσική είσοδο, δίπλα στην θάλασσα και διασχίζοντας τα πρώτα μέτρα, βρέθηκαν στην πρώτη αίθουσα που τους άφησε έκπληκτους με την ομορφιά της!
Απο εκεί και έπειτα όμως άρχιζαν τα δύσκολα, μιάς και υπήρχε νερό, πράγμα που έκανε την περαιτέρω συνέχεια δυσκολότερη και αυτό γιατί για να μπεί κάποιος πιο βαθιά στην σπηλιά, αν δεν είχε τις κατάλληλες γνώσεις και τον εξοπλισμό (το λιγότερο μια φουσκωτή βάρκα και κατάλληλα φωτιστικά σώματα) ήταν πολύ δύσκολο.
Οπότε το πράγμα σταμάτησε εκεί και κάποια στιγμή οι αναφορές για την σπηλιά έγιναν γνωστές και στο ζεύγος Πετροχείλου το 1949 και έτσι η επίσημη εξερεύνηση του αρχίζει απο την Ε.Σ.Ε το έτος 1951 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα!
Καλά διαβάσατε, μέχρι σήμερα αποκαλύπτονται ακόμα άγνωστα τμήματα του σπηλαίου, κύριως όμως υποβρύχια, πράγμα που κατατάσσει την Γλυφάδα Διρού στα μεγαλύτερα σε μήκος, σπήλαια της Ελλάδας, δεύτερη μετά τον Μααρά στην Δράμα...
Στο βιβλίο της Αννας Πετροχείλου ¨Τα Σπήλαια της Ελλάδας¨ αναφέρεται πως μέχρι το 1983 είχαν εξερευνηθεί πάνω απο 5 χιλιόμετρα σε μήκος και 33.400 τ.μ σε έκταση!!!
Τα νούμερα αυτά εν έτη 2014 έχουν αυξηθεί κι άλλο...
Αξίζει τον κόπο αν κάποιος τον ενδιαφέρει φυσικά, να διαβάσει την περιγραφή για το σπήλαιο απο το συγκεκριμένο βιβλίο η να ανατρέξει στα Δελτία της Ε.Σ.Ε ετος 1951 και 1989 - 92 όπου υπάρχουν λεπτομέρειες απο τις τότε εξερευνητικές αποστολές.
Κλείνοντας εδώ αυτήν ανάρτηση, θα προσθέσω πως μετά απο αρκετά σπήλαια (αξιοποιημένα και μή) που έχω επισκεφθεί όλα αυτά τα χρόνια, θα δηλώσω οτι οι φίλοι μου είχαν απόλυτο δίκιο!
Το σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού ειναι το ομορφότερο σπήλαιο της Ελλάδας, αλλά και ένα απο τα ομορφότερα λιμναία σπήλαια του Κόσμου...
Τό σπήλαιο όπως ομολογείται απο διάφορες αναφορές που έχω διαβάσει ήταν γνωστό σε λίγους ντόπιους κατοίκους της περιοχής.
Μάλιστα κάποιοι απο τους πιο τολμηρούς είχαν συρθεί στην φυσική είσοδο, δίπλα στην θάλασσα και διασχίζοντας τα πρώτα μέτρα, βρέθηκαν στην πρώτη αίθουσα που τους άφησε έκπληκτους με την ομορφιά της!
Απο εκεί και έπειτα όμως άρχιζαν τα δύσκολα, μιάς και υπήρχε νερό, πράγμα που έκανε την περαιτέρω συνέχεια δυσκολότερη και αυτό γιατί για να μπεί κάποιος πιο βαθιά στην σπηλιά, αν δεν είχε τις κατάλληλες γνώσεις και τον εξοπλισμό (το λιγότερο μια φουσκωτή βάρκα και κατάλληλα φωτιστικά σώματα) ήταν πολύ δύσκολο.
Οπότε το πράγμα σταμάτησε εκεί και κάποια στιγμή οι αναφορές για την σπηλιά έγιναν γνωστές και στο ζεύγος Πετροχείλου το 1949 και έτσι η επίσημη εξερεύνηση του αρχίζει απο την Ε.Σ.Ε το έτος 1951 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα!
Καλά διαβάσατε, μέχρι σήμερα αποκαλύπτονται ακόμα άγνωστα τμήματα του σπηλαίου, κύριως όμως υποβρύχια, πράγμα που κατατάσσει την Γλυφάδα Διρού στα μεγαλύτερα σε μήκος, σπήλαια της Ελλάδας, δεύτερη μετά τον Μααρά στην Δράμα...
Στο βιβλίο της Αννας Πετροχείλου ¨Τα Σπήλαια της Ελλάδας¨ αναφέρεται πως μέχρι το 1983 είχαν εξερευνηθεί πάνω απο 5 χιλιόμετρα σε μήκος και 33.400 τ.μ σε έκταση!!!
Τα νούμερα αυτά εν έτη 2014 έχουν αυξηθεί κι άλλο...
Αξίζει τον κόπο αν κάποιος τον ενδιαφέρει φυσικά, να διαβάσει την περιγραφή για το σπήλαιο απο το συγκεκριμένο βιβλίο η να ανατρέξει στα Δελτία της Ε.Σ.Ε ετος 1951 και 1989 - 92 όπου υπάρχουν λεπτομέρειες απο τις τότε εξερευνητικές αποστολές.
Κλείνοντας εδώ αυτήν ανάρτηση, θα προσθέσω πως μετά απο αρκετά σπήλαια (αξιοποιημένα και μή) που έχω επισκεφθεί όλα αυτά τα χρόνια, θα δηλώσω οτι οι φίλοι μου είχαν απόλυτο δίκιο!
Το σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού ειναι το ομορφότερο σπήλαιο της Ελλάδας, αλλά και ένα απο τα ομορφότερα λιμναία σπήλαια του Κόσμου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμα σας!