Την Κυριακή 10-8-2008 τα μέλη της Ε.Σ.Ε. Βαρβιτσιώτης Γιάννης , Γιανούτσος Βασίλης, Κατσέλη Νατάσα, Μαστοράκη Άννα και Ξανθόπουλος Θανάσης με επικεφαλής τον Κίρδη Σταμάτη πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στην Καταβόθρα Μανικίων στην Εύβοια.
Μαζί μας ήταν και μια 3 μελής ομάδα του ΣΕΛΑΣ (Καζαής Ηλίας, Μπουταρας Κομνηνός και Φωτεινή Μανώλη) που την προηγούμενη ημέρα (Σάββατο 9-8-2008), είχαν πραγματοποιήσει σπηλαιοκατάδυση στην πηγή Κολέθρα απ όπου εικάζεται ότι καταλήγουν μέρος των υδάτων που περνούν από την καταβόθρα.
Και οι δύο ομάδες ήθελαν να δουνσε τι κατάσταση βρίσκονταν η καταβόθρα μετά από τα έργα που έχουν πραγματοποιηθεί για την κατασκευή φράγματος.Η επίσκεψη μας είχε περισσότερο διερευνητικό χαρακτήρα με σκοπό να ελέγξουμε αν συνεχίζει ακόμα να είναι κλειστή από κάποιο σημείο και έπειτα η καταβόθρα όπως συμβαίνει εδώ και 2 χρόνια τουλάχιστον.
Η αιτία που η καταβόθρα στα Μανίκια έχει κλείσει, οφείλεται στο τεχνητό φράγμα που ξεκίνησε να κατασκευάζεται πριν μερικά χρόνια (και το οποίο τελικά έμεινε ημιτελές) λίγες εκατοντάδες μέτρα πριν την είσοδο της.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια μεγάλη ποσότητα από κομμένους κορμούς κλαδιά χώματα και μπάζα, εξ αιτίας των έργων, να ριχτούν στην κοίτη του ποταμού και με τις πρώτες βροχοπτώσεις να παρασυρθούν και τελικά να κατευθυνθούν στο εσωτερικό της καταβόθρας.
Μετά από μια σύντομη διαδρομή περίπου 100 μέτρων από την είσοδο της καταβόθρας τα μπάζα έκλεισαν την συνέχεια προς το εσωτερικό της.Ο όγκος των φερτών υλικών, όπως είδαμε, είναι πολύ μεγάλος και είναι πολύ δύσκολο αν όχι απίθανο, να μπορέσει το νερό, μόνο του, να ανοίξει την καταβόθρα, ξανά, παρασύροντας όλα αυτά τα μπάζα βαθύτερα.
Το συνολικό μήκος της Καταβόθρας Μανικίων κατά την εξερεύνηση που είχε η κάνει η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία το 1987 με υπεύθυνο τότε τον Σταμάτη Κίρδη, ξεπερνούσε τα 2 χιλιόμετρα σε μήκος καταλήγοντας σε μια πολύ μεγάλων διαστάσεων αίθουσα με λίμνη.
Τώρα πλέον οι σπηλαιολόγοι μπορούν να προσπελάσουν μόνο τα πρώτα 100 μέτρα αυτής της διαδρομής.
Άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που κάναμε, ήταν η πολύ χαμηλή ροή νερού προς την καταβόθρα.
Στην πραγματικότητα το λιγοστό νερό δεν φτάνει, καν, στην είσοδο της, αλλά χάνεται μερικές δεκάδες μέτρα πριν στην κοίτη του ποταμού.
Επίσης παρατηρήσαμε πολλούς βατράχους που κυριολεκτικά έχουν κατακλύσει την δεύτερη αίθουσα σε σημείο που δεν ξέραμε που να πατήσουμε.
Σε κάποιο σημείο που σχηματίζεται λίμνη με βάθος περίπου 1 μέτρο παρατηρήθηκαν μικρά ψάρια.
Τελικά αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι για πολλοστή φορά γίνονται έργα χωρίς σωστό σχεδιασμό, με σοβαρές επιπτώσεις στο φυσικό μας περιβάλλον, κάτι που το βλέπουμε δυστυχώς πολύ συχνά.
Θανάσης
Ξανθόπουλος
Ξανθόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμα σας!